Staartamfibieën - salamanders hebben lang in woonhoeken geleefd. Je kunt urenlang kijken naar het leven van deze prachtige dieren - hun verbazingwekkende metamorfosen, spectaculaire paringsspellen. Onder liefhebbers van gedomesticeerde amfibieën zijn de gladde en kamsoorten erg populair. Met de juiste zorg kunnen deze familieleden van salamanders meer dan een dozijn jaar in het huis wonen. Als je besluit om een heel nest salamanders te hebben, leer dan mannetje van vrouwtje te onderscheiden.
Het is nodig
- - twee of meer personen van dezelfde leeftijd;
- - een aquarium met algen.
instructies:
Stap 1
Wacht tot de amfibie de puberteit bereikt. Het komt meestal na de derde overwintering. De lente is de tijd van paringsspellen, waarin het het gemakkelijkst is om het geslacht van een salamander te bepalen. In de natuur dalen amfibieën voor reproductie af in waterlichamen wanneer ze opwarmen tot +8 graden. Huisdieren moeten in april in het aquarium worden vrijgelaten en hun acties kunnen worden waargenomen.
Stap 2
Probeer een mannelijke salamander van een vrouw te onderscheiden door enkele uiterlijke kenmerken. Onder amfibieën van dezelfde leeftijd kan er een verschil zijn in de grootte van individuen. In de regel zijn vrouwtjes van de gewone (gladde) salamander merkbaar kleiner, hebben ze kortere ledematen en een staart. Het hoofd van de "mannen" is enorm en het hoofd van de "vrouwen" is kleiner. Bij een kamachtige soort werkt geslachtsbepaling door individuele grootte mogelijk niet - volwassen vrouwtjes en mannetjes lijken vaak erg op elkaar.
Stap 3
Een belangrijk onderscheidend kenmerk van het mannetje van elke watersalamander is een oranjeblauwe rug op de rug, bedekt met een netwerk van bloedvaten. Het strekt zich uit van de achterkant van het hoofd tot aan de staart. In normale tijden valt deze decoratie weinig op, maar tijdens de paartijd groeit hij sterk. Het trekt individuen van het andere geslacht aan en helpt bij de ademhaling van de huid tijdens waterbruiloften. Bij gewone salamanders is de sint-jakobsschelp stevig, golvend; in gekuifde exemplaren is het intermitterend, met uitgesproken tanden.
Stap 4
Bij mannelijke kuifsalamanders zie je een blauw-witte streep langs de staart. In het voorjaar wordt het duidelijker. Bij mannelijke amfibieën van beide soorten treden ook andere metamorfosen op vóór de voortplanting - gelobde membranen-membranen verschijnen tussen de tenen.
Stap 5
De "man" -triton glinstert met kleurrijke felle kleuren in het voorjaar, soms verschijnt er een parelmoerachtige glans op de sint-jakobsschelpen van de kam. De "vrouwen" hebben zo'n decoratie niet, er zijn geen merkbare veranderingen in het lichaam, maar hun lentekleur wordt nog steeds een beetje eleganter.
Stap 6
Neem een geslachtsrijpe salamander in je hand en draai hem ondersteboven. Verschillen in de geslachtsorganen van amfibieën zijn vooral opvallend juist tijdens het paarseizoen - bij mannen zwelt de cloaca op in de vorm van een merkbare knobbel. Dit is het belangrijkste teken van het bepalen van het geslacht van salamanders, waardoor je geen fouten kunt maken.
Stap 7
Observeer het gedrag van amfibieën in het aquarium. Tijdens lange paringsspellen is het gemakkelijk te raden welk geslacht de "spelers" zijn. Plaats de container op een koele plaats zodat de temperatuur optimaal is om te paaien - 10 graden. Wanneer zwemmende individuen dichtbij komen, begint het mannetje zich zeer actief te gedragen. Hij trilt met zijn staart, besnuffelt het gezicht van het vrouwtje, wrijft met zijn neusgaten tegen zijn keel en danst zelfs, terwijl hij op zijn voorpoten gaat staan.
Stap 8
Wanneer een vriend interesse toont, gooit de watersalamander spermatoforen uit en drijft het water naar het vrouwtje. Ze pakt het zaadmateriaal op met de randen van de cloaca. Tijdens het paaien zal een zorgzame moeder elk ei zorgvuldig in algenbladeren wikkelen, toekomstige welpen verbergen in mos en haken en ogen.
