Thaise katten worden nogal eens verward met Siamese katten, en in feite zijn het twee takken van hetzelfde ras. Volgens de legende leefden kleurpuntschoonheden met crèmekleurige vacht, lichte buik en donkere snuit, poten en staart in de staat Siam en behoorden tot de koninklijke familie. En nergens anders dan in dit koninkrijk werden zulke katten gevonden. Siamese monarchen zorgden voor deze katten als een zeer waardevol relikwie.
In de 19e eeuw begonnen Siamese katten echter van tijd tot tijd hun geboorteland te verlaten, verschenen in naburige staten. Rond deze tijd splitste het ras zich. Sommige vertegenwoordigers van dit ras werden intensief gekruist met vertegenwoordigers van andere rassen, wat leidde tot enkele veranderingen in hun uiterlijk en het verschijnen van nieuwe kleuren, terwijl het andere deel in zijn oorspronkelijke vorm bleef. De fokkers probeerden alle karakteristieke kenmerken van het ras intact te houden. Het zijn deze ongerepte schone katten die met trots Thai worden genoemd. Ze worden ook wel appelkop of traditioneel Siamees genoemd vanwege de karakteristieke vorm van hun hoofd.
Uiterlijk
De huidige Thaise katten zijn uiterlijk bijna identiek aan de Siamezen van de 18e-19e eeuw. Ze zijn vrij compact van formaat, gespierd lichaam, poten van gemiddelde lengte. Het hoofd is afgerond, de oren zijn klein, apart gezet. De ogen zijn blauw, iets schuin en hebben de vorm van een amandel of citroen.
Wol en kleur
Dit ras wordt gekenmerkt door kleurpuntkleur in verschillende variaties. De ledematen, staart en een soort masker op het gezicht zijn gekleurd, terwijl de rest van het lichaam veel lichter of helemaal wit is. De ledematen kunnen zwart, bruin, grijs, karamel, enzovoort zijn. Bovendien kunnen deze kleuren in heldere strepen (tabbykleur) op de ledematen liggen in plaats van een uniforme vlek.
Karakter
Katten van het Thaise ras zijn mobiel, sociaal, ze hebben de neiging om sterk gehecht te zijn aan hun eigenaar. Thais zijn nieuwsgierig en onverschrokken, en soms grenst deze onverschrokkenheid aan roekeloosheid, dus je hebt oog en oog voor ze nodig, vooral als je besluit om met je huisdier te gaan wandelen. Bovendien zijn de vertegenwoordigers van dit ras pretentieloos, hun wol heeft praktisch geen onderhoud nodig en werpt bijna niet af.
