Zeezoogdieren leven in het water samen met vissen, waarmee ze soms verward worden, weekdieren en schaaldieren. Wetenschappers geloven dat deze groep dieren ooit op het land leefde, maar om onbekende redenen, ze zich aanpasten om in het watermilieu te blijven.
Classificatie
Er zijn twee grote groepen zeezoogdieren. De eerste omvat walvisachtigen en sirenes, die hun hele leven van geboorte tot dood in het water doorbrengen en nooit aan land komen. Dit zijn walvissen, dolfijnen, orka's, bruinvissen, potvissen. De tweede groep wordt vertegenwoordigd door vinpotigen die zowel op het land als in de zee leven. Deze omvatten zeehonden, walrussen, pelsrobben, zeehonden, zeeolifanten, otters.
Kenmerken van de
Toen zeedieren alleen op het land leefden, hadden ze ledematen. Na het veranderen van hun leefgebied, paste hun lichaam zich aan aan nieuwe omstandigheden. Dus dieren ontwikkelden geleidelijk vinnen en hun staarten werden aangepast zodat ze konden zwemmen en het evenwicht in het water konden behouden.
Ze behielden hun longen van hun oude landvoorouders. Zeezoogdieren kunnen lange tijd onder water blijven. Ze worden echter nog steeds gedwongen om periodiek naar de oppervlakte te stijgen om lucht in te ademen, die zuurstof bevat. Zoals alle zoogdieren hebben deze dieren een constante lichaamstemperatuur.
Voor zeezoogdieren is een min of meer gestroomlijnde, hydrodynamische lichaamsvorm kenmerkend, waardoor ze perfect zwemmen. Hun voorpoten veranderden in vinnen en de achterpoten verdwenen bij sommige soorten, zoals bij walvisachtigen. Bij vinpotigen zijn ze uitgebreid naar de randen en dienen ze voornamelijk voor beweging op het land.
walvisachtigen
Deze groep zeezoogdieren verlaat het waterelement nooit. Ze leiden zowel eenzame als sociale levensstijl. Een loslopende dolfijn is nooit alleen. In gevangenschap kan hij zelfs sterven als hij alleen wordt gelaten.
Walvisachtigen zijn carnivoren. Ze voeden zich met vis, inktvis en kleine schaaldieren. Sommige soorten kunnen migreren en hun prooi duizenden kilometers achtervolgen. Dus, orka's jagen en verenigen zich in grote groepen. Ze communiceren door te fluiten, omsingelen een school vissen of een school dolfijnen en vallen ze vervolgens aan.
vinpotigen
Deze groep zeezoogdieren is nog niet helemaal aangepast aan het leven in het water. Hun lichaam is meestal bedekt met vacht om ze warm te houden. Dit wordt ook vergemakkelijkt door een zeer dikke laag onderhuids vet. Het dient ook als energiebron bij voedseltekorten.
Pinnipeds bewegen niet zo snel in water als walvisachtigen. Sommige soorten zijn echter in staat tot snelheden tot 30 km / u op het oppervlak. Pinnipeds zijn erg handig in het water, maar op het land gedragen ze zich onhandig, met moeite om te bewegen.
Een groot aantal vinpotigen staat op de rand van uitsterven. Sinds de 19e eeuw is het aantal walrussen en zeehonden gedaald tot gevaarlijk lage niveaus. Ze zijn het doelwit geworden van ongecontroleerde jacht vanwege hun pels en slagtanden. Sommige soorten zijn voorgoed verdwenen.
