Een van de weinige watervogels, de eend, werd in het begin van de 17e eeuw gedomesticeerd. De monniken in een van de sketes voerden eerst gewoon wilde vogels en leerden ze toen te kweken, maar ze hielden de eenden uitsluitend op het water, omdat de vogel perfect zwemt.
Eenden zijn middelgrote tot relatief kleine vogels. De volgorde van eenden omvat verschillende geslachten van vogels, dit kunnen zaagbekken, riviereenden, witkopeendjes of ongeveer 100 andere soorten zijn. Deze vogels zijn zowel wild - ze worden wilde eenden genoemd, en tamme - draken en eenden zelf.
Eenden worden al sinds de oudheid door de mens gefokt voor vlees en eieren, de veer wordt gebruikt om kussens, matrassen en dekens te vullen en wordt ook in een aantal kledingstukken gebruikt.
Op het land, in het water en in de lucht
Het is bekend dat veel vogels op het water kunnen landen en er zelfs wat tijd op kunnen doorbrengen, dankzij de airbag, die hun soortelijk gewicht aanzienlijk vermindert. Maar er zijn vogels wiens leven direct verbonden is met water, waartoe eenden behoren. In dit opzicht hebben ze fysiologische aanpassingen ontwikkeld voor zwemmen en zelfs duiken.
vet geheim
Het lijf van de eenden is wat afgeplat, waardoor ze beter in het water kunnen blijven. De botten zijn hol, lichtgewicht. Het verenkleed is waterdicht, bedekt met een olieachtige vloeistof, het is veel dikker dan dat van de meeste vogels, vooral in het onderlichaam, wat helpt om nat te worden. Daarom verdraagt de vogel het herfstweer perfect en kan hij lang in koud water zwemmen. De vettige vloeistof wordt geproduceerd door een speciale klier in de buurt van de staart van de eend.
Elke keer, voordat hij het water in gaat, herhaalt de eend de procedure voor het smeren van zijn veren. De vogel staat op en, alsof hij zich afschudt, maakt hij gespierde golfbewegingen, terwijl de veren aan de basis omhoog komen en "vet" gemakkelijk elke veer bedekt. Hetzelfde vet vergroot het volume van het lichaam van de eend, dat ook een belangrijke rol speelt bij het zwemmen. Het is experimenteel bewezen dat als een vogel geen smering heeft of bedekt is met een dichte laag van een ondoordringbare stof, bijvoorbeeld olie, de eend niet kan zwemmen.
De onderhuidse vetlaag bij eenden is goed ontwikkeld, hij is het die dient als een thermoregulator en voorkomt onderkoeling bij lage watertemperaturen.
Paws-flippers
De poten van deze vogels zijn ook ontworpen om te zwemmen: drie beweegbare tenen zijn naar voren gericht en zijn verbonden door een speciaal zwemmembraan. Bij sommige soorten ontwikkelt de leren rand van elke teen zich afzonderlijk, dit vergroot het totale weerstandsoppervlak en vergroot de kracht van de pootdruk tegen het wateroppervlak tijdens het roeien.
De gewrichten van de poten dienen ook om beweging in het water te vergemakkelijken, ze zijn mobiel en krachtig. Er moet ook worden opgemerkt dat de poten van eenden de kou eenvoudigweg niet voelen en daarom zelfs bij een voldoende lage watertemperatuur niet bevriezen.
