De prachtige rode vos heeft ook zijn plaats ingenomen in de heraldiek, ze is een symbool van inzicht, sluwheid en scherpzinnigheid.
instructies:
Stap 1
De rode vos (Vulpes vulpes) is een roofzuchtig zoogdier uit de familie Canidae. De vos behoort tot het wolvengeslacht. Ze is een zeer sluwe en bekwame jager die een slachtoffer in haar voetsporen kan vinden. Meestal worden konijnen of muizen zijn prooi. Als de vos ze ziet, begint hij te jagen en haalt hij snel zijn prooi in. De rode vos heeft een goed ontwikkeld gehoor. Het bereik van de rode vos is Noord-Amerika, Europa, Azië en Noord-Afrika. De vos werd ook naar Australië gebracht, waar hij zich met succes aanpaste aan nieuwe levensomstandigheden.
Stap 2
De rode vos is ongeveer zo groot als een kleine hond. Het langwerpige lichaam staat op korte benen. De vos heeft een pluizige lange staart, die ongeveer 40% van zijn gehele lichaamslengte uitmaakt. De snuit is langwerpig, boven de bovenlip bevindt zich een strook witte vacht. De maten van de rode vos verschillen in de noord-zuid richting, de noordelijke vossen zijn groter en helderder dan hun zuidelijke tegenhangers. De vos is meestal rood op de rug en wit op de borst en buik. Soms kan de buik zwart of grijsachtig zijn. De kleur van de zijkanten van het lichaam varieert van rood tot grijs. De vossen van de noordelijke regio's hebben vaak een zwartbruine kleur, die als de mooiste wordt beschouwd. In het noordoosten van Siberië komen nachtvlinders voor. Dit is een variëteit aan vossenkleur, de vachtkleur is roodoranje met een vurige tint. Gemeenschappelijke kenmerken: Witte staartpunt en donkere oren.
Stap 3
De vos jaagt op verschillende tijdstippen van de dag, maar geeft de voorkeur aan de vroege ochtend en de late avond. Op plaatsen waar ze niet worden achtervolgd, zijn ze overdag te vinden. Deze dieren zijn uiterst voorzichtig en hebben een verbazingwekkend vermogen om de achtervolging van het pad af te slaan - het is dankzij dit dat de vos in de folklore van veel mensen de belichaming is van behendigheid en sluwheid. Vossen, die hun toevlucht hebben gevonden in de buurt van pensions, wandelpaden, beschermde gebieden, wennen heel snel aan de mens, geven uiteindelijk toe aan voedsel en soms kunnen ze het punt bereiken dat ze in plaats van te jagen voedsel krijgen door te bedelen.
