De berenfamilie heeft zeven soorten die in verschillende delen van de wereld leven. De meest talrijke zijn ijsberen die in de buurt van de Noordpool leven, evenals bruine beren, die in de meeste regio's van de wereld voorkomen, met uitzondering van Antarctica en Australië.
instructies:
Stap 1
Ondanks het verschil in soorten, is de gang van alle dieren van de berenfamilie vergelijkbaar. Meestal bewegen ze op vier poten en waggelen, maar ze kunnen op hun achterpoten klimmen, terwijl ze zich uitstrekken tot 3 m hoog, en zelfs verschillende stappen zoals deze nemen. Een beer behoort samen met een persoon tot plantigrade zoogdieren, wat betekent dat hij tijdens het lopen met een volle voet stapt.
Stap 2
bruine beer
De bruine beer heeft vrij sterke poten met grote klauwen die zich niet naar binnen terugtrekken. Hij beweegt afwisselend door op twee rechterpoten tegelijk te stappen en vervolgens op twee linkerpoten. De snelheid van de bruine beer is laag; tijdens het lopen licht hij een klompvoet, waarbij hij zijn poot naar buiten steekt met de hiel en naar binnen met de teen, wat te wijten is aan zijn zware gewicht. Alleen jonge individuen klimmen in bomen, het is vrij moeilijk voor volwassen beren om dit te doen. De welpen passen zich zelfs aan om in de bomen te slapen.
Stap 3
Bruine beren zijn in staat tot snelheden tot 55 km / u, en ze bereiken hun maximale waarden door bergopwaarts te rennen, maar van boven naar beneden rent het dier langzamer. Dit komt door het feit dat zijn achterpoten langer zijn dan de voorpoten. Het is ook opmerkelijk dat de beer tijdens het jagen zo stil kan lopen dat zijn slachtoffer tot het laatst niets weet.
Stap 4
Ijsbeer
De ijsbeer is het grootste lid van de berenfamilie. Het gewicht van het dier kan oplopen tot een ton, en de lengte is maximaal 3 m. Mannetjes leiden een actieve levensstijl, maar de vrouwtjes nestelen zich meestal op één plek, bewegen een beetje, bewaken en brengen nakomelingen groot. Een ijsbeer loopt in de regel met zijn kop omlaag, met zijn gebruikelijke rustige stap. De zolen van de poten zijn bedekt met wol, waardoor ijsberen zich met verbazingwekkend gemak kunnen verplaatsen op ondoordringbaar glad ijs.
Stap 5
Ondanks de schijnbare onhandigheid en onhandigheid, zwemt het dier snel en beweegt het op het land. Het dier voelt zich heerlijk op drijvende ijsschotsen, beweegt er rustig langs en houdt perfect zijn evenwicht. Een ijsbeer is ook in staat om snel een spoor met zeer diepe sneeuw te overwinnen, ontoegankelijk voor andere pooldieren. In het water is de beer ongeëvenaard. Hij peddelt krachtig met zijn voorpoten en gebruikt zijn achterpoten als roer. Het dier duikt goed genoeg, maar weet niet hoe hij onder water moet jagen. Voor de slachtoffers, voornamelijk zeehonden, zwemt hij stil en onmerkbaar omhoog, kan uren bij het hol wachten op zijn prooi. En wanneer de zeehonden migreren, kan de ijsbeer kilometers afleggen om ze in te halen.
