Slakken behoren tot de klasse van gastropoden. Dit is de meest talrijke klasse die behoort tot een apart type dier - weekdieren. Gastropoden omvatten ongeveer 100.000 verschillende soorten. In Rusland zijn ongeveer 1620 soorten van allerlei soorten slakken en slakken bekend.
Hebben slakken tanden?
Die zijn er, maar voorwaardelijk, omdat ze zich niet precies zoals bij de meeste gewervelde dieren bevinden. En het zijn niet echt tanden. Dit zijn de zogenaamde radula's - chitineuze banden waarop duizenden chitineuze "tanden" zitten. Maar deze "tanden" bijten niet door voedsel, maar schrapen het eraf.
Roofzuchtige vleesetende slakken gebruiken een speciale bijtende vloeistof die ze produceren voordat ze eten. Hiermee kunt u toekomstig voedsel zachter maken.
Het feit is dat de tong van slakken een rasp is. Het dankt zijn naam juist aan het feit dat een slak er stukjes voedsel, visuitwerpselen en andere eetbare dingen mee afschraapt. Een rasp tong is een onmisbaar hulpmiddel voor het malen van een bepaald voedsel door slakken. Dezelfde radula (chitinous tape) bevindt zich direct op de tong. Vaak worden een chitineuze tape en een rasp gecombineerd tot één en hetzelfde concept - taal.
De lintradula wordt gevonden in zowel vleesetende slakken en naaktslakken (naakte slakken) als herbivoren. Er is hier slechts één verschil: bij verschillende soorten van deze weekdieren heeft de chitineuze tape zijn eigen "tandheelkundige" patroon.
Hoeveel tanden hebben slakken?
Lange tijd wist de wetenschap niet hoeveel tanden er in de mond van slakken zitten. De tijd staat echter niet stil: wetenschappers hebben een aantal studies en experimenten gedaan met weekdieren en ontdekten hoeveel tanden er in de mond van bepaalde slakken zitten. Het blijkt dat de Amerikaanse tuinslak 135 rijen kleine tandjes op zijn chitineuze band heeft, die elk 105 tanden bevatten. Als je meetelt, is hun totale aantal gelijk aan 14175. Deze slak is de absolute recordhouder voor het aantal tanden!
Hoe werken slakkentanden?
Slakkentanden zijn mobiel. Door hun bepaalde bewegingen duwt het weekdier voedsel in zijn mond en schraapt het eraf: het voedsel wordt langzaam maar zeker in de slokdarm van de slak geduwd. De tong (chitinous tape) van weekdieren maalt voedsel vrij effectief, maar niet zonder verliezen voor de slak zelf. Feit is dat haar kleine tandjes constant en in grote hoeveelheden gedwongen worden af te slijten.
De oesterboorslak is een vleeseter. Haar manier van eten is met niemand te verwarren: ze boort de schaal van een oester door en schept gretig haar vlees eruit met haar tong.
Het is vermeldenswaard dat voor weekdieren versleten tanden helemaal geen probleem zijn. Het feit is dat hun tanden constant en vrij snel groeien. In principe lijkt een dergelijke regeneratie in de mondholte van de slak op de voortdurend vernieuwende tanden van haaien.
