Dolfijnen zijn enkele van de meest verbazingwekkende wezens van rivieren, zeeën en oceanen. Ze zijn niet alleen enkele van de vriendelijkste voor mensen, maar misschien ook de meest speelse dieren.
Dolfijnen zijn enkele van de meest verbazingwekkende wezens van rivieren, zeeën en oceanen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn het geen vissen, maar zoogdieren. Daarom moeten ze van tijd tot tijd naar de oppervlakte van het land drijven om hun zuurstofreserves aan te vullen. En terwijl ze aan de oppervlakte zijn, proberen ze heel vaak in contact te komen met mensen, in een poging hun aandacht te trekken en met ze te spelen. Ze worden gedreven door nieuwsgierigheid en speelsheid - de kwaliteiten van deze verbazingwekkende zoogdieren, vooral opgemerkt door zoölogen in aquaria.
Studies hebben aangetoond dat dolfijnen bijna al hun vrije tijd besteden aan rust en eten. Deze eigenschap verschijnt bij jonge dolfijnen al op de leeftijd van 2-3 weken, wanneer ze proberen mee te doen aan het spel met volwassenen of vissen die voorbij zwemmen. Dit gedrag is volgens wetenschappers te wijten aan de sterk ontwikkelde imitatieactiviteit in de eerste weken en maanden. Volwassen dolfijnen spelen op de leeftijd van enkele maanden het liefst met hun leeftijdsgenoten en vormen hiervoor groepen van meerdere individuen. En vaak kunnen er in dergelijke groepen "leiders" zijn die anderen leiden - net als mensen. Dolfijnen spelen zelden en weinig alleen en zoeken bijna altijd een partner.
In september van dit jaar erkende het Ministerie van Milieu van India dolfijnen als volwaardige individuen en verbood het elke poging om de vrijheid van deze walvisachtigen te beperken, waardoor dolfinaria feitelijk verboden werden.
Dolfijnen hebben, net als zoogdieren op het land, zogenaamde "komische gevechten": jonge individuen kunnen elkaar achtervolgen, licht bijten, tegen de muur knijpen, zonder alles in het vlak van echte gevechten te vertalen. Niet verwonderlijk aangezien dolfijnen roofdieren zijn.
Een andere overeenkomst met roofdieren op het land, vooral katachtigen, is het spelen met potentieel voedsel, wanneer vissen mobiel zijn, die kunnen worden achtervolgd en geplaagd, interessanter zijn voor de dolfijnen dan het voedsel dat al is gevangen. Dolfijnen kunnen met objecten spelen, en hier is de organisatie van het proces dichter bij die van de mens: fragmenten van koraal of algen worden met behulp van een borstvin naar hun familieleden overgebracht en het gevallen object wordt als een verliezer beschouwd en wordt geëlimineerd”. Het is dankzij het vermogen van dolfijnen om zulke spelletjes te spelen dat men nieuwe kunstjes kan trainen en aanleren.
Leuk weetje: dolfijnen zijn een van de twee soorten (samen met mensen) die graag paren.
Bij het bereiken van de leeftijd van 5 jaar bij vrouwen en 10 jaar bij mannen (cijfers variëren afhankelijk van de soort), worden dolfijnen klaar om te paren. De paringsspellen van dolfijnen kunnen wat betreft de complexiteit van de organisatie wedijveren met die van mensapen. Eerst vindt het mannetje het vrouwtje, waarna hij haar van enkele dagen tot enkele weken "verzorgt". Dolfijnen achtervolgen elkaar afwisselend met hoge snelheid, zwemmen dan langs ingewikkelde banen, knuffelen en aaien hun partner. Soms kunnen mannetjes proberen het vrouwtje met hun tanden vast te houden, wat een van de elementen van het liefdesspel is. Bij sommige soorten kunnen mannetjes zelfs geschenken aan vrouwtjes geven van koraalresten of algenklontjes. De vrouw die zo'n geschenk ontving, 'draagt' het een tijdje bij zich. Zo'n romantische verkering is een andere indicator van de hoge culturele ontwikkeling van dolfijnen.
