Veel mensen concluderen, wanneer ze voor het eerst een waterhert op een foto zien, dat dit het resultaat is van Photoshop of een uitvinding van animators. Een dergelijk dier bestaat echter echt en vertegenwoordigt een majestueuze hertenfamilie.
Kenmerken van waterherten
Het waterhert behoort tot de groep van hoornloze artiodactylen, wat het ongetwijfeld onderscheidt van andere herten. In plaats van hoorns groeit deze herbivore soort twee hoektanden, die het dier met behulp van de gezichtsspieren vrij kan besturen, en activeert ze tijdens paringsspellen om concurrenten te bestrijden en in tijden van gevaar. De lengte van de hoektanden bij mannen is meestal 5 tot 8 centimeter, bij vrouwen is het iets minder.
Waterherten zijn koppige en winterharde dieren. Ze zijn klaar om honderden kilometers af te leggen om hun weiland te vinden. Omdat ze uitstekende zwemmers zijn, zwemmen herten met succes over rivieren en meren, die ze ontmoeten op weg naar het gekoesterde groen.
Waterherten kunnen eigenaren worden genoemd, ze zullen nooit vreemden in hun territorium laten, die ze periodiek markeren en gras plukken rond de omtrek van het geselecteerde gebied. Bij het markeren van de grenzen worden ze geholpen door de klieren tussen de vingers, die een speciale geurige vloeistof produceren.
Deze dieren leiden meestal een eenzame of gepaarde levensstijl en worden pas sociaal tijdens de paarperiode. De geluiden die ze maken worden geproduceerd door het klikken van de kiezen. Ze weten ook hoe ze moeten fluiten, gillen en zelfs signalen geven die lijken op een blaffende hond.
Habitat
Je kunt dit type hert tegenkomen in het oosten van China langs de oevers van meren en rivieren. Ook populair zijn de Yangtze River Delta en het Koreaanse schiereiland. Ze grazen in struikgewas van uitlopers en riet of in omgeploegde velden omringd door zacht ingezaaide grond.
Uiterlijk
Waterherten lijken erg op reeën. Ze zijn te herkennen aan hun kleine gestalte (lichaamslengte niet meer dan 100 cm, dierlengte ongeveer 50 cm, gewicht binnen 15 kg), gespierde lichaamsbouw en, natuurlijk, lange en gebogen hoektanden. Ze hebben ook een kleine staart, gemiddeld tot 8 cm. De oren van het dier zijn kort, rond van vorm. De achterpoten van een waterhert zijn veel krachtiger dan de voorpoten.
De kleur van de vacht van waterherten is bruinbruin, soms afgewisseld met zwart, de bovenlip is altijd wit. In de zomer vervellen deze dieren en in de winter hebben ze een zachte, warme vacht, die wel 40 mm lang kan worden.
Stroperij, evenals de vernietiging van leefgebieden van waterherten, zijn de belangrijkste bedreigingen voor deze soort, die wordt beschouwd als kwetsbaar voor uitsterven. In het wild zijn er slechts 10 duizend individuen en ze leven in een beperkt gebied.
