Heel vaak wordt de salamander geassocieerd met vuur. In veel mythen wordt melding gemaakt van deze legendarische amfibie met staart. In de Griekse mythologie geloofde men dat de salamander, die door het vuur gaat, het dooft en tegelijkertijd zichzelf niet verbrandt. Christenen geloofden dat de salamander een boodschapper uit de hel is. Salamander, vertaald uit het Perzisch, betekent "vuur van binnen".
Habitat
Salamanders leven in Noord-Amerika, West-Oekraïne en Klein-Azië. De amfibie geeft de voorkeur aan vochtige gemengde en loofbossen, glooiende heuvels, weiden en open plekken. Een belangrijke voorwaarde voor het leven van de salamander is vochtigheid. In warme uren leven individuen onder stenen en omgevallen bomen. Droog weer schaadt het lichaam van salamanders en kan tot de dood leiden. Een favoriete plek voor amfibieën zijn donkere, vochtige plekken. De jacht op individuen vindt 's nachts of in de schemering plaats. Salamanders voeden zich voornamelijk met regenwormen die uit de grond worden gehaald. Ook kunnen amfibieën jagen op grote insecten zoals spinnen en vlinders. De amfibie vangt een prooi door met het hele lichaam naar voren te gooien. De salamander slikt dan zijn prooi in zijn geheel door.
Salamandergif
Alle salamanders zijn begiftigd met een speciale giftige stof. Chemici noemden het salamandrin. Het.
In de uitlopers van de Karpaten wordt een van de meest giftige vertegenwoordigers van salamanders gevonden - de zwarte alpensalamander. De afmetingen zijn vrij klein - ongeveer 10 cm, het beweegt vrij langzaam. De klieren van het dier scheiden een geheim af dat ernstige brandwonden veroorzaakt bij contact met de slijmvliezen van de ogen of mond.
Gevlekte salamander wordt beschouwd als een voorwaardelijk giftige amfibie, omdat het niet het vermogen heeft om.
Salamanders leven ongeveer 25 jaar. De vuursalamander is begiftigd met een heldere zwarte en gele kleur. De lichaamsgrootte kan 30 centimeter bereiken met de staart. Zo'n felle kleur dient als een waarschuwing voor vijanden.