De meeste dieren broeden tijdens het warme seizoen, wanneer de zon de lucht voldoende verwarmt en er veel voedsel in de buurt is. Sommige dieren baren echter alleen in de winter jongen, wat niet alleen de bewoners, maar ook zoölogen verrast.
Klest is de meest vorstbestendige vogel
Deze kleine vogel, een familielid van de goudvink, is interessant vanwege zijn snavel. De uiteinden zijn gekruist en steken aan de zijkanten uit - met zo'n "gereedschap" is het heel gemakkelijk om zaden te krijgen van naaldkegels, die het hoofdvoedsel van de kruisbek zijn. In tegenstelling tot veel andere dieren beginnen kruisbekken te broeden in februari, wanneer de vorst het ergst is. Dit komt door het feit dat februari bijzonder rijk is aan de oogst van naaldkegels.
Vrouwtjes bouwen geïsoleerde nesten en verwarmen de pasgeboren baby's met hun dikke dons. Bovendien zijn kuikens behoorlijk bestand tegen vorst - zelfs als ze verdoofd zijn tot een halfdode toestand, warmen ze snel op in een warme omgeving en gaan ze verder met hun normale leven.
Kruisbekkuikens worden geboren met een rechte snavel en kunnen al een tijdje niet zelfstandig aan voedsel komen.
Keizerspinguïn - gewend aan koud weer
Ondanks het feit dat pinguïns op het koude Antarctica leven en over het algemeen gewend zijn aan vriestemperaturen, planten de meeste van hun soorten zich toch voort in de lente en de zomer, wanneer er een lichte opwarming optreedt. Keizerspinguïns - de grootste soort - leggen echter eieren in de herfst en kuikens komen uit tijdens het hoogtepunt van de Antarctische winter. De gemiddelde temperatuur van deze periode is 40-50 ° C bij vorst, en ook Antarctica nadert een vlagerige noordenwind.
De vrouwelijke pinguïn legt slechts één ei, dat vervolgens op zijn poten legt en het bedekt met een dikke laag vet. De periode van zo'n horloge duurt ongeveer 2 maanden, gedurende welke tijd de vrouwtjes niets eten. Daarna geven ze het ei door aan de mannetjes en gaan ze zelf op jacht naar vis, wat drie maanden duurt. Tegen de tijd dat het vrouwtje terugkeert, is de baby al aan het uitkomen.
De keizerspinguïn vindt zijn kuiken bij zijn stem en voedt alleen het.
Witte en bruine beren - broeden in de winter
Beide berensoorten worden gekenmerkt door het feit dat de geboorte van hun welpen in de winter plaatsvindt. Vrouwtjes beginnen in de herfst holen te graven en gaan daar drie tot vijf maanden met pensioen. Welpen worden midden in de winter geboren. In het begin zijn ze hulpeloos, blind en doof, maar na 3 maanden kunnen de welpen zich niet alleen voeden met melk, maar ook met het gebruikelijke voedsel van volwassenen.
Beren planten zich vrij langzaam voort. Vrouwtjes beginnen gemiddeld vanaf 6 jaar nageslacht te krijgen en de bevalling vindt eens in de 2-4 jaar plaats. Per keer worden er niet meer dan drie welpen geboren, die vaak omkomen van de honger of als gevolg van gevechten met volwassen mannetjes. Daarom worden bruine en ijsberen vermeld in het Rode Boek.
