Ieder van ons heeft minstens één keer in ons leven nagedacht over hoe dieren zien. En iemand droomde er zelfs van om door hun ogen naar de wereld om hen heen te kijken.
Het is absoluut normaal dat iemand de wereld in drie dimensies ziet en soms is het moeilijk voor hem om zich voor te stellen hoe hij er anders naar kan kijken. En dieren zien hem op een heel andere manier, niet in reliëf. Om een beetje dichter bij hun gevoelens te komen, voer je een experiment uit: sluit één oog en probeer water in een glas te gieten. Hoogstwaarschijnlijk zal het de eerste keer niet werken. Waarom gebeurt dit? Het antwoord is simpel: door één oog te sluiten, ben je beroofd van je gebruikelijke wereldbeeld, de hersenen kunnen de gewenste diepte van het object niet bepalen. Je oog ziet in één vlak precies hoe het zicht van een groot aantal dieren is geregeld.
Er is een categorie dieren waarvan het gezichtsvermogen afhangt van de locatie van de ogen en van de natuurlijke omstandigheden waarin ze leven. Bij een hagedis, een duif en een paard zijn de ogen bijvoorbeeld evenwijdig aan elkaar, aan weerszijden van het hoofd. Daarom kunnen ze als persoon niet in drie dimensies zien. Dichter bij ons zicht kunnen bijvoorbeeld katten en apen worden toegeschreven, hun ogen bevinden zich aan de voorkant van het hoofd en de wereld voor hen is ook in reliëf gemaakt.
Laten we ons wenden tot de biologie: elk oog ziet een object vanuit een andere hoek en het algemene beeld wordt gevormd door gelaagdheid; om dit type visie te definiëren, werden de termen "verrekijker" of "stereoscopisch" zicht bedacht. Zo ontstaat het reliëf.
Zoals hierboven vermeld, hangt de locatie van de ogen rechtstreeks af van de levensstijl en leefomgeving van het dier. Een paard met een niet gedurfd zicht kan bijvoorbeeld zien wat er van opzij of van achteren gebeurt zonder zijn hoofd te draaien. Dat wil zeggen, in feite ziet ze veel meer zonder haar houding te veranderen. Dit komt door haar levensstijl, gras etend, het is niet nodig voor haar om de omringende afstand met maximale nauwkeurigheid in te schatten.
Hoe zien roofdieren? De jager moet de afstand tot het slachtoffer met maximale nauwkeurigheid bepalen om de sprong correct te berekenen. Daarom is zijn zicht verrekijker. De natuur heeft een groter aantal plantenetende zoogdieren vastgelegd dan vleesetende; daarom is binoculair zicht vrij zeldzaam in de dierenwereld.
Het scherpste gezichtsvermogen ging naar roofvogels, ook al zijn hun ogen evenwijdig aan elkaar. Maar er is hier een eigenaardigheid - hun vorm. In tegenstelling tot dieren is hun oogbol licht convex. Daarom ziet de vogel absoluut alles wat er zowel van voren als van opzij gebeurt.
Wetenschappers beweren dat de meeste dieren kleurenblind zijn en dat een bij bijvoorbeeld een kleur kan zien die het menselijk oog niet kan zien. Ze maken geen onderscheid tussen de kleuren van honden, katten, wasberen, hazen, fretten en stieren, wat de mythe vernietigt dat de laatste woedend wordt door een rode lap.
Hagedissen, schildpadden, apen en beren zijn goed te onderscheiden. Er is een mening dat als een object fel gekleurd is, elk dier het van anderen zal onderscheiden, het is niet voor niets dat de natuur veel dieren een eigenaardige kleur heeft gegeven.
