Kangoeroe is een van de beroemdste en interessantste zoogdieren ter wereld. Deze dieren leven uitsluitend op één plek - in Australië wisten mensen daarom tot de 18e eeuw niets van deze wezens.
De legende gaat dat in 1770, toen James Cook voor het eerst aan de kust van Australië landde, hij een groot dier zag dat beweegt door te springen, en de inboorlingen vroeg wat het was. De inheemse bevolking antwoordde hem in hun eigen taal, die vaag leek op het woord "kangoeroe". Dus deze naam werd vastgesteld voor buideldieren. Tegenwoordig kennen zoölogen 50 soorten kangoeroes, ze verschillen allemaal in grootte, kleur, leefgebied, maar hun gemeenschappelijke kenmerk is de aanwezigheid van een zak.
Kangoeroe soorten
De grootste kangoeroes wegen ongeveer 80 kg, ze hebben krachtige achterpoten, smalle schouders en kleine voorpoten die op mensen lijken. Vanwege het feit dat de kangoeroe weet hoe hij het gewicht van zijn lichaam op zijn staart moet overbrengen, kan hij de vijand in één beweging vreselijke poten toebrengen en bewegen door tot 3 meter hoog en 12 in lengte te springen. De snelheid die ze kunnen bereiken varieert van 30 tot 50 km per uur.
De meest bekende soorten kangoeroes zijn de gigantische. Ze wonen in Australië.
Hebben mannelijke kangoeroes een buidel?
Aanvankelijk hadden alle kangoeroe-vertegenwoordigers een tas. Maar na verloop van tijd is het bij mannen geatrofieerd vanwege nutteloosheid, en de huidige vertegenwoordigers hebben alleen speciale dijbeenbotten, waarop het vroeger bleef. En voor vrouwtjes bleef alles zoals voorheen: een zak die aan de onderkant van het lichaam is bevestigd, dient als een echt toevluchtsoord voor kleine kangoeroes.
Een groot aantal mythen wordt geassocieerd met deze dieren. Eerder werd aangenomen dat kangoeroes zich uitsluitend vegetatief voortplanten, dat wil zeggen vanuit de tepels van de moeder. En in de 19e eeuw geloofden zoölogen dat de moeder bij de geboorte de baby in haar mond neemt en vervolgens in een zak aan een van de tepels stopt. Meer recentelijk hebben wetenschappers ontdekt dat een maand na de conceptie een kleine kangoeroe, met een gewicht van ongeveer 750 g, zelfstandig in de tas van de moeder komt, en zij helpt hem hier niet mee.
Interessant is dat de moeder van de kangoeroe de baby alleen uit de zak kan halen als ze het zelf wil. Dit komt door de sterke spieren in de buik van het vrouwtje.
Daar begint de baby zich te voeden met moedermelk via een van de 4 tepels, en de samenstelling hangt af van het geslacht en de leeftijd van de baby. Als er meerdere kangoeroes worden geboren, krijgen ze ook melk van verschillende samenstelling. Waarom dit gebeurt, is nog steeds een raadsel.
Beschut tegen extreme temperaturen en roofdieren, begint de welp heel snel te groeien, en tegen het einde van 6 maanden kan hij uit de zak kruipen en na 8 maanden beweegt hij alleen.
