De snorharen van een kat of een kat worden vibrissae genoemd (van het Latijnse woord vibro - "kronkelen", "aarzelen"). Vibrissae zijn lange voelbare haren die uitsteken uit de vacht van een dier.
Functies en structuur van vibrissae
Met behulp van vibrissae krijgt het dier informatie over obstakels onderweg, over veranderingen in luchtstromen en oriënteert het zich zo in de ruimte. Zenuwimpulsen van vibrissae komen de hersenen binnen samen met informatie van andere organen. Daarom zullen zelfs kleine veranderingen in de omringende ruimte niet onopgemerkt blijven voor de kat.
De snorharen van een kat zijn meerdere malen dikker en langer dan normaal haar. Langere en gevoeligere vibrissae bevinden zich in vier rijen aan weerszijden van de neus, boven de bovenlip. De twee bovenste rijen van de snor kunnen onafhankelijk van de onderste bewegen. Kortere vibrissae bevinden zich boven de ogen, op de wangen, op de kin, op de enkels van de voorpoten, tussen de kussentjes van de voorpoten en zelfs op de staart.
De basis van de snorharen van de kat bevindt zich in de oppervlaktelaag van de huid. De wortel van elk van hen bevindt zich in de haarzakjes, zenuwuiteinden passen erop, die informatie over de omgeving naar de hersenen overbrengen.
De behoefte aan een katachtige snorharen
Katten gebruiken snorharen om de grootte van objecten te meten. Door bijvoorbeeld de wanden van het gat aan te raken met vibrissae kan de kat direct bepalen of hij door dit gat zal kruipen. Met snorharen kunnen katten de locatie van objecten bepalen, om obstakels in volledige duisternis te vermijden. Vibrissae zijn onmisbaar voor een kat tijdens het jagen, met behulp daarvan bepaalt hij de richting en snelheid van de wind om de meest nauwkeurige sprong te maken. Met behulp van de snorharen bestuurt het dier de prooi wanneer het deze in zijn tanden houdt.
De snorharen van een beschadigde kat groeien binnen een paar weken terug.
Vibrissae op de poten helpen de kat om de trillingen van de vloer te voelen. Vibrissae-wenkbrauwen beschermen de ogen, waardoor de oogleden tijdig kunnen worden gesloten. De snorharen van een kat zijn indicatoren voor de stemming van een dier. Bij een opgewonden of geïnteresseerde kat zijn ze naar voren gericht en ver uit elkaar geplaatst.
Als de kat bang of boos is, drukt hij zijn snor tegen zijn snuit.
De gemiddelde lengte van de snorharen van een kat is 6-7 cm De Maine Coon katten hebben de langste vibrissae. De lengte van de snor van een Maine Coon genaamd Missy (Finland), die 19 centimeter was, werd opgenomen in het Guinness Book of Records. Vibrissae van katten zijn erg gevoelig, daarom houden dieren er niet van om aangeraakt te worden.
Je kunt vibrissae niet trimmen, katten zonder hen raken in de war, hun bewegingen worden onzeker. Frequent verlies van een groot aantal snorren kan worden veroorzaakt door onjuiste voeding, vitamine- en mineraaltekorten of een symptoom zijn van een ziekte. In dergelijke gevallen is het raadzaam om een dierenarts te raadplegen.
