Sommige mensen denken dat ze het antwoord op alle vragen weten, maar over de eenvoudigste en meest voor de hand liggende kinderachtige vraag over de kleur van het gras, de lucht of de zoute smaak van het water in de zee, kunnen ze heel lang in volledige uitputting. Weet je nog waarom de kip geel is?
Kleine kuikens moeten stiller zijn dan water, onder het gras. Anders lopen ze een groot risico om een diner voor roofdieren te worden. Geel is natuurlijk niet erg onopvallend, vooral niet op een boerenerf te midden van zwarte modder of groen gebladerte. Maar de natuur zorgt voor veel, en de kleur van de kip is een van de oude verdedigingsmechanismen die vele jaren geleden tijdens het evolutieproces zijn ontwikkeld.
Feit is dat ze vroeger, lang voor de massale domesticatie van kippen, een wilde levensstijl leidden en nestelden in de velden tussen het hoge gras. De periode van incubatie van eieren en het verschijnen van nakomelingen viel aan het einde van de zomer en het begin van de herfst. En de kleine kuikens begonnen zelfverzekerd door het veldgras te rennen op het moment dat het opdroogde en geel werd. Vandaar de camouflagekleur - het is bijna onmogelijk om de gele kip op te merken in het gele herfstgras.
Natuurlijk zijn niet alle kippen geel, sommige kippenrassen worden bont, grijs of zelfs zwart geboren. Maar dit is verre van toevallig. Omdat de wilde voorouders van kippen niet alleen in de velden, maar ook in bossen en zelfs in rotsachtige bergweiden leefden, varieerde de kleur van de kippen al naar gelang het leefgebied van de vogels. De natuur voorziet alles heel goed, en waar de kuikens een grijze pluis nodig hadden om onzichtbaar te zijn tussen stenen en stukjes aarde, waren ze niet meer knalgeel, maar bont.
Waarom verliezen kippen, als volwassenen, hun geelheid en worden ze rood, wit, zwart of bont? Dit is niet verwonderlijk, het feit is dat de gele kleur aan kippen niet wordt gegeven door een permanente veer, maar door een pluis, die volledig aan het zicht wordt onttrokken na de groei van de veren. Volwassen vogels hoeven niet langer volledig onzichtbaar te zijn, omdat ze zich beter kunnen verstoppen en iets meer van het leven weten dan kleintjes. Dat is de reden waarom kippen een kleur krijgen die kenmerkend is voor hun ras met de leeftijd, waarbij ze hun oorspronkelijke geelheid en jeugdige naïviteit verliezen.
