Er is een merkwaardige misvatting dat slangen volledig uit koppen en staarten bestaan. In werkelijkheid is de staart van de slang slechts twintig procent van zijn gehele lengte.
Het begin van de staart
Mensen hebben normaal gesproken drieëndertig wervels, die de botten in de nek en de wervelkolom vormen. Slangen kunnen tien keer zoveel wervels hebben. Bovendien groeien ribben uit de meeste wervels. Waar de ribben eindigen en de staart begint. Bij een slang begint de staart direct achter de cloaca.
Het wordt gevonden in amfibieën, vogels en reptielen. Het kreeg zijn naam ter ere van het oude rioleringssysteem van het oude Rome. In het geval van een slang is de cloaca een kleine uitlaat aan de onderkant van het lichaam. De cloaca is in wezen de achterkant van een slang, dus zoals bij de meeste dieren begint de staart van de slang vanaf dit deel van het lichaam.
Als de slang in een nauwe en krappe ruimte wordt geplaatst, kan hij zijn eigen staart als een vijand beschouwen, erop bespringen en hem inslikken. In sommige gevallen kunnen slangen stikken.
De cloaca van de slang is zeer veelzijdig. Ten eerste dient het om urine en ontlasting uit te scheiden, en slangen hebben geen aparte kanalen of doorgangen voor elk type van dit biologische afval. Ten tweede wordt de cloaca gebruikt tijdens het paren en het leggen van eieren. Bij mannetjes bevinden zich in de cloaca "halve penissen"; tijdens het paren draaien de mannetjes ze zo dat ze direct uit de cloaca steken. Dergelijke "halve penissen" verschillen aanzienlijk in verschillende soorten slangen, evenals "ontvangende gaten" bij vrouwtjes, zodat verschillende soorten niet met elkaar kunnen paren.
Er is een soort glijdende slangen in Zuidoost-Azië. Dergelijke slangen krullen op met een veer, duwen zich van een boom af en worden in een sprong plat, waardoor hun lichaamsoppervlak wordt verdubbeld.
Verschillende slangen - verschillende staarten
De staarten van verschillende soorten slangen kunnen heel verschillend zijn. Blinde slangen hebben bijvoorbeeld staarten die vijftig keer korter zijn dan hun lichaam. Aan het uiteinde van hun staart zitten dichte doornen waarmee de blinde slangen tegen de oppervlakte rusten en met hun kop ondergrondse gangen boren.
De Amerikaanse ratelslang is geëvolueerd tot een ratel aan het einde van zijn staart. Deze rammelaar trilt wanneer de slang zijn aanwezigheid wil aankondigen. Dit geluid schrikt veel dieren af. De rammelaar kan tot vijftig trillingen per seconde uitvoeren. De Indianen beschouwden dit geluid als een van de meest angstaanjagende "natuurlijke" geluiden van de natuur.
De recent ontdekte pseudo-gehoornde adder heeft een spinachtige groei op het puntje van zijn staart. Deze decoratie dient als aas voor vogels, die de pseudo-gehoornde adder met plezier eet.
