De mol is misschien wel het bekendste dier dat gaten graaft in zijn leefgebied. Deze kleine en bijna blinde arbeiders kunnen tot honderden gaten en tot een kilometer tunnels per dag maken.
Mollen zijn overal te vinden, van Europa tot Siberië zelf. Hun belangrijkste leefgebieden zijn bosranden, velden, moestuinen en boomgaarden. Die plaatsen waar de grond zacht en buigzaam genoeg is. Ze schuwen alleen zandgronden en de nabijheid van grondwater, hoewel ze kleine open reservoirs zonder veel moeite overwinnen door ze over te steken. Maar het is nog steeds niet gemakkelijk om mollen te zien, omdat ze praktisch niet aan de oppervlakte komen. Een teken dat er zich een mol op uw site heeft gevestigd, zijn natuurlijk de kuilen en kleine terpen die zijn verschenen met de aarde netjes langs de randen gevouwen.
De mol is een van de meest vraatzuchtige zoogdieren; hij kan meer van zijn eigen gewicht per dag eten. De reden voor deze eetlust is een versnelde stofwisseling.
Ondergronds koninkrijk
De mol leeft, zoals u weet, in de grond om in de dikte te dringen waarvan hij op een spiraalvormige manier gaten graaft, zichzelf in de grond schroevend en deze met zijn poten wegharkt. De poten zijn hier perfect voor aangepast, ze hebben enorme (een derde van de poot) klauwen en krachtige spieren.
De aanblik van deze dieren is bijna afwezig vanwege het feit dat ze hun hele leven in ondergrondse gangen doorbrengen, zelden naar de oppervlakte komen, waar ze onhandig en hulpeloos worden. Een ander ding is in het land, waar ze talloze doorgangen leggen, die hun eigen systeem en doel hebben. Deze doorgangen zijn onderverdeeld in woon- en voederplaatsen: mollen lopen door woongebieden van het nest naar de achterste compartimenten of naar de drinkplaats. De voedergebieden dienen als vallen voor wormen waar mollen zich mee voeden. Maar de hoofdstructuur is het nest, dat zich op een diepte van maximaal twee meter op een beschutte plaats, onder stenen, gebouwen of boomwortels bevindt. Het nest is in zekere zin gezellig: de mol legt het uit met bladeren en droog gras, brengt veren en mossen.
Zo vormen alle doorgangen een goed op elkaar afgestemd systeem van galerijen met doorgangen met een diameter van 5 centimeter, met achtercompartimenten die zeer dicht bij de grond liggen. Die gaten in de grond die voor het menselijk oog zichtbaar zijn, dienen eigenlijk alleen om overtollige grond weg te gooien.
Het hele jaar door hard werken
Mollen zijn het hele jaar door actief; in de winter kunnen ze hun doorgangen zelfs onder de sneeuw of dieper leggen, waar de grond niet bevriest.
Constante beweging en beluchting van de aarde is een voorwaarde voor het overleven van een mol die gewone lucht inademt; om dezelfde reden nestelen mollen zich niet op kleigronden.
Volwassen moedervlekken zijn meestal gehecht aan hun sites, ze veranderen ze niet gedurende hun hele leven en keren er meestal altijd naar terug, zelfs van zeer lange afstanden. Jonge mollen verlaten hun ouderlijke nesten op een afstand van maximaal twee kilometer en beginnen daar een onafhankelijk leven. Mollen leven niet in paren, ze verbinden alleen tijdens paringsspellen, nadat het vrouwtje zwanger is geworden, verlaat het mannetje haar nest.
