De kat van Pallas is een roofzuchtig zoogdier van de kattenfamilie. Daarom lijkt dit dier uiterlijk erg op een huiskat. Maar er zijn een aantal karakteristieke verschillen tussen deze soorten.
instructies:
Stap 1
De kat van Pallas leeft in de steppe-, bos-steppe- en berggebieden van Centraal- en Centraal-Azië met een sterk landklimaat. Habitatomstandigheden bepalen het uiterlijk. De grootte van het lichaam is van 52 tot 65 cm lang en de staart is van 23 tot 31 cm Het gewicht van de steppekat varieert van 2,5 tot 4,5 kg. In tegenstelling tot een huiskat, is het lichaam van een pallaskat (deze naam werd aan de manulu gegeven ter ere van de wetenschapper die de soort ontdekte) dichter en massiever, op korte dikke poten. Daarom is deze wilde kat van nature traag en onhandig. Omdat hij niet is aangepast voor snel rennen, verstopt hij zich in tijden van gevaar het liefst.
Stap 2
De kop van de manul is klein, breed, enigszins afgeplat in horizontale richting. Een speciaal verschil tussen een wilde kat zijn kleine, ronde, wijd uitstaande oren, in tegenstelling tot de oren van onze gebruikelijke huisdieren. De Latijnse naam voor de soort wordt precies gegeven ter ere van de vorm van de oorschelpen - Otocolobus manul, wat uit het Grieks wordt vertaald als "lelijk oor". De ogen van deze dieren zijn geel, de pupillen blijven rond in fel licht en krijgen geen spleetachtige vorm, zoals bij huiskatten het geval is. Ze hebben een goed ontwikkeld knippermembraan, waardoor de ogen niet uitdrogen.
Stap 3
Een ander kenmerkend kenmerk van de kat van Pallas is zijn dichte, dichte vacht tot 7 cm lang, die het hele lichaam van het dier bedekt. De vacht heeft een lichtgrijze en bleke okerkleur en de haren hebben witte punten. Hieronder is het lichaam bruin met een witte bloei. Er zijn donkere dwarsstrepen op het lichaam, de poten en de staart van de kat. De afgeronde punt van een lange, dikke zwarte staart. Langwerpige plukjes lichte wol worden opgemerkt op de wangen van de manul en donkere strepen komen uit de ooghoeken. De nek en kin zijn wit. Deze camouflagekleur helpt de kat van Pallas bij het jagen op knaagdieren, vogels en insecten, waar hij naar uitkijkt in holen en nesten.
Stap 4
De karakteristieke kenmerken van het uiterlijk van de Pallaskat geven wetenschappers aanleiding om aan te nemen dat het Perzische kattenras een directe connectie heeft met de steppekat. De relatie is terug te vinden in de vorm van het hoofd en de pluizige vacht.
Stap 5
Tegenwoordig is de kat van Pallas een zeldzame soort en het aantal blijft afnemen. Dit is grotendeels te danken aan menselijke invloed (stroperij voor dierenbont, vallen plaatsen voor het vangen van steppedieren, loslopende honden). Het exacte aantal individuen is onbekend, omdat het dier een geheimzinnige levensstijl leidt.
