Een onderscheidend kenmerk van Perzische katten is een stompe neus. Tegelijkertijd worden twee soorten Perzen onderscheiden - extreem en klassiek. De eerste wordt voornamelijk in de Verenigde Staten gefokt, de neus van dergelijke katten is klein en naar boven gericht. Vertegenwoordigers van het tweede type hebben een langere neus en katten van het klassieke type worden in Europa gefokt.
In het begin van de jaren zeventig verschenen er veel cattery's in de Verenigde Staten waar Perzische katten werden gefokt, daarom heeft dit ras veranderingen ondergaan die niet ten goede zijn gekomen. Veel pluizige muilezels met fokgebreken werden naar Europa verkocht en het kostte de Europeanen jaren om een kat te ontwikkelen die zonder gezondheidsproblemen aan de normen van het ras voldoet. Perzische katten werden in de jaren tachtig door diplomaten naar de Sovjet-Unie gebracht en Perzen waren toen zeldzaam. In het begin van de jaren negentig begonnen vertegenwoordigers van dit ras zich over het hele land te verspreiden, maar ze waren nog steeds duur.
Uiterlijk
Perzische katten hebben een gedrongen lichaam van gemiddelde grootte, een krachtige borst, massieve schouders. Perzen wegen tot 7 kilogram. Hun benen zijn kort en gespierd, er zijn plukjes wol tussen de tenen. De staart is kort en pluizig, afgerond aan het uiteinde. Het hoofd van Perzische katten is rond, de schedel is breed, het voorhoofd is convex, de wangen zijn gezwollen, de kaken zijn breed en vrij krachtig. De neus is breed, stompe neus, de ogen zijn groot, rond, ver uit elkaar geplaatst. Perzische ogen zijn donker oranje, koper, groen of blauw.
Wol en kleur
De vacht van het Perzische ras is lang, dik, de haren zijn dun, er is een ondervacht. Een pluizige kraag op de nek, borst en schouders. De kleur van de Perzen kan bijna elke zijn - er zijn meer dan honderd tinten. Het grootste nadeel van zo'n lange vacht is dat deze constant gekamd moet worden. Na het wassen moet het huisdier worden gedroogd met een föhn, omdat het haar van de Perzen erg lang droogt.
Karakter
Perzen zijn katten die niet buitenshuis kunnen leven. Ze zijn aanhankelijk, vertrouwend, kiezen liever één meester voor zichzelf, aan wie ze sterk gehecht zijn. De Perzen zijn kalm, miauwen bijna niet, als ze iets moeten vragen, gaan ze naast de eigenaar zitten en staren hem recht in zijn gezicht. Perzische katten zijn niet bang voor kinderen. Ze lijken onhandig van uiterlijk, maar in feite zijn de Perzen behoorlijk mobiel, hoewel ze graag lang ergens op de bank liggen.
