Anatolisch ras, of Turkse korthaar, zoals Van, is een natuurlijk ras dat werd gevormd in de omstandigheden van het Turkse meer van Van. Secundaire wilde katten van dit ras leven echter niet alleen in Turkije, maar ook in Iran, Irak, Azerbeidzjan, Armenië. Anatolische katten zijn van grote waarde, omdat ze een wild type gedomesticeerde kat zijn, want hoe meer een ras gedomesticeerd is, hoe groter de kans op genetische ziekten.
Uiterlijk
Volgens de WCF-standaard (World Cat Federation) is het Anatolische ras een variatie op de Turkse Van. Het lichaam van Anatoli-katten varieert van middelgroot tot groot, de botstructuur is van gemiddelde sterkte, de spieren zijn sterk ontwikkeld. De borst en nek zijn sterk, de benen zijn rond en van gemiddelde lengte. De staart is zwaar behaard en ook van gemiddelde lengte.
Het hoofd van Anatolische katten heeft de vorm van een afgeknotte driehoek, van gemiddelde grootte, de kin is sterk. De oren zijn breed aan de basis, groot, de uiteinden zijn licht afgerond. Oren zijn recht, hoog aangezet en rechtopstaand. De ogen zijn groot, ovaal van formaat, schuin geplaatst, de kleur is in harmonie met de kleur van de vacht.
Wol en kleur
Het haar van katten van het Anatolische ras is kort, heeft een fijne structuur, maar voelt enigszins hard aan, er is praktisch geen ondervacht. Bijna alle kleuren worden herkend, behalve chocolade, kaneel, lila en fawn in elke combinatie, evenals colorpoint-kleuren.
Gedrag
Anatolische katten zijn mobiel, actief, spelen graag met verschillende ritselende voorwerpen - papieren ballen, gouden korrels en snoeppapiertjes - tijdens het spel dragen ze vaak kleine voorwerpen tussen hun tanden, ze kunnen zelfs klein speelgoed terugbrengen naar de eigenaar. Trouwens, Anatoli miauwt praktisch niet, maar maakt alleen geluiden die lijken op het getjilp van vogels. Hiervoor worden ze soms tjilpende katten genoemd.
