De ekster is een van de meest verbazingwekkende vogels, omdat hij niet trekt, hij wordt over de hele wereld verspreid. Bovendien staat de ekster bekend om de capaciteiten van zijn dieven en een speciale passie voor alles wat helder en glanzend is.
De ekster is gemakkelijk te herkennen aan zijn verenkleed. Het lichaam en de borst van de vogel zijn blauwzwart, met irisatie, sommige soorten hebben een zogenaamd wit schort op de borst. De vleugels van de ekster zijn lang, dun, langs de rand van het verenkleed en op de staart is een witte rand. De woonplaats en het nest van de ekster zijn bossen van elk type, maar meestal nestelt het zich in de buurt van menselijke bewoning, wat veel problemen veroorzaakt voor zijn buren. Het is opmerkelijk dat deze vogel een hoge intelligentie heeft, informatie kan onthouden, zich gemakkelijk aanpast aan alle levensomstandigheden, omgaat met extreme situaties en intuïtief gevaar of een vriendelijke houding tegenover zichzelf voelt.
Hoe de ekster zich voortplant
Weinig mensen weten dat de ekster een soort antipode is van de koekoek, die zijn nakomelingen niet grootbrengt en gewoon eieren in andermans nesten gooit. Ekster daarentegen steelt de eieren van andere mensen en brengt ze naar hun nest.
Voordat de ekster eieren legt, bouwt ze nesten en hun aantal bereikt 10 stuks, waarvan ze er dan maar één zal kiezen. Het ontwerp van het eksternest is nogal ingewikkeld - het is een stevige structuur in de vorm van een kom, en soms een bal met een zij-ingang, gevuld met een zacht beddengoed van pluis, mos en bladeren, wol en droog gras.
Een koppeling van eksters is 7-8 eieren, die binnen 18 dagen verdampt. Nadat de kuikens zijn geboren, verzorgt het paar ze lange tijd, omdat ze absoluut hulpeloos zijn, en ze leren de wetenschap van zelfoverleving en aanpassing met moeite. De groeiperiode van jonge dieren kan meer dan 4 weken bedragen.
Interessante feiten over veertig
Eksters beginnen eerder eieren te leggen dan andere vogels, in april of begin mei. Om de veiligheid van toekomstige nakomelingen te garanderen, vormen deze vogels een koppel, waarvan de nesten heel dichtbij zijn. Mannetjes houden zich bezig met de bescherming van het "territorium", en terwijl een van hun groepen zich bezighoudt met bescherming, krijgt de andere voedsel voor vrouwtjes en kuikens. Eksters zijn in staat om voedselvoorraden aan te leggen, die ze verbergen in kleine kuilen in de grond nabij de broedplaats.
Eksters zijn alleseters - ze voeden zich graag met insecten en kleine hagedissen, verwoesten vaak de nesten van andere mensen, waarvan sommige eieren naar hun koppeling worden verplaatst en sommige worden gegeten. Voor hun kuikens vormen eksters een soort menu en wisselen ze voedsel af met dierlijke producten met plantenzaden, spruiten en bladeren.
Ondanks de bijna unanieme mening dat eksters nutteloos zijn, heeft de natuur ze nodig. Tijdens de activering van teken helpen ze bijvoorbeeld grote dieren om ze kwijt te raken, ze verzamelen ze alleen van het oppervlak van de huid, maar trekken ook de reeds gezonken dieren eruit.
