Dankzij de volkskunst kent men de ekster al van jongs af aan. Maar wat weet een persoon over de manier van leven van deze vogel? Magpie is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Vergeleken met andere vogels heeft hij een hoog niveau van intelligentie. De vogel weet een sterk gezin te stichten en zal voor zijn nakomelingen zorgen. Bovendien tolereert de ekster gemakkelijk ongunstige leefomstandigheden.
De ekster is een mooie en heldere vogel, de zwart-witte glanzende kleur van veren kan niet worden verward met de kleur van het verenkleed, andere vertegenwoordigers van de vogelfamilie. Dit is een intelligente, sluwe en moedige vogel, het beeld wordt vaak gebruikt in sprookjes, spreekwoorden en gezegden. In een klein gedicht dat ouders kinderen voorlezen, is de hoofdpersoon veertig.
Uiterlijk
De ekster behoort tot de familie van raaf (raaf)vogels. De bekendste vertegenwoordigers zijn Vlaamse gaaien, strandlopers en kraaien. Het totale aantal van de familie omvat meer dan 120 soorten vogels.
De grootte van een ekster is iets kleiner dan een gewone kraai. Hij heeft een prachtig verenkleed en een lange staart. De hoofdkleur van de veren wordt weergegeven door een zwarte fluwelen tint met een karakteristieke paarse tint en een metaalachtige glans. De buik en schouders zijn helder wit geschilderd. Dankzij dit contrast ziet de ekster er erg indrukwekkend uit en is hij gemakkelijk te onthouden.
De vogel heeft een gestroomlijnd lichaam, ronde ogen en een rechte snavel met een lichte kromming. Dunne poten en lange staart voegen gratie toe aan het uiterlijk van de ekster. De vorm van de staart kan verschillen. Bij sommige vogels kan het van de basis tot de punt uitzetten, bij andere heeft het eigenaardige draaikolken aan de zijkanten.
Het is moeilijk om het geslacht van een persoon op uiterlijk te bepalen. De kleur van het verenkleed en de grootte van de vogel zijn hetzelfde voor het mannetje en het vrouwtje. Het gemiddelde gewicht van een persoon is 215 g, terwijl mannen iets zwaarder kunnen zijn dan vrouwen. De lengte van de vogel, inclusief de staart, is 50 cm en de spanwijdte bereikt 90 cm.
De helderheid van het verenkleed kan gedurende het jaar variëren. Als de lente komt, beginnen de veren te vervagen en begin juni worden ze volledig uitdrukkingsloos. De ruiperiode bij juvenielen begint in juni. Volwassen vogels ruien niet alleen in juli, maar ook in augustus. Om de leeftijd van een ekster te bepalen, moet je letten op de kleur van de staart en het verenkleed. Jonge vogels hebben een kortere en doffere staart en witte veren hebben een grijze tint.
Waar leven eksters
Eksters leven in vele delen van de wereld. Deze vogel is te vinden in Europese landen, het Verre Oosten en Azië. In Japan leeft de ekster op het eiland Kyushu, waar hij als natuurmonument wordt beschermd. In Afrika zijn deze vogels te vinden in de kustgebieden van Tunesië, Marokko en Algerije. In Noord-Amerika leeft de ekster in Alaska en Baja California. In Kamtsjatka leeft een kleine groep vogels.
Een soort ekster met een blauw verenkleed leeft op twee verschillende plaatsen over de hele wereld. Sommige vertegenwoordigers van de blauwe ekster vestigden zich in het Verre Oosten, terwijl anderen in Spanje en Portugal. Voor de wetenschap blijft het nog steeds een mysterie waarom één vogelsoort duizenden kilometers van elkaar verwijderd was.
Op het eiland Taiwan in de Stille Oceaan leeft een ongelooflijk mooie vogel, de diksnavelige azuurblauwe ekster. Ze woont het liefst in de bergen op een hoogte van 1200 m. De bevolking van Taiwan beschouwt de vogel als een symbool van het eiland en probeert de populatie in stand te houden.
De trekkende ekster leeft in Scandinavië, de rest van de soorten zijn sedentair. Ze zijn perfect aangepast voor het leven in ongunstige winterse omstandigheden. Eksters vestigen zich het liefst naast mensen, waar ze gemakkelijk aan eten kunnen komen. Eksternesten zijn te vinden in tuinen en parken. In het wild worden ze gevonden in diepe bossen en tropische jungles.
levensstijl
Eksters hebben net als kraaien intelligentie en vindingrijkheid. Dit is een voorzichtige vogel, die met zijn eigen stem in staat is om alle bewoners van het bos op de hoogte te stellen van het naderende gevaar. Er is dan ook niet voor niets een gezegde “de ekster op de staart gebracht”. Eksters, met luid getjilp, praten constant met familieleden, en sommige vogels kunnen de geluiden van andere dieren imiteren.
In tegenstelling tot de eksterraaf is het een meer behendige en behendige vogel. Vaak is ze geïnteresseerd in glimmende voorwerpen, maar ze jaagt er niet specifiek op. Als ze iets steelt dat ze leuk vindt, verstopt ze het in haar nest.
De ekster heeft goed ontwikkelde intellectuele vermogens. Dit is de enige vogel ter wereld die zichzelf in de spiegel herkent. Als je bijvoorbeeld een spiegel voor een papegaai installeert, zal hij zijn spiegelbeeld als een andere papegaai waarnemen.
Voor voedsel gebruikt de ekster elk voedsel. Omdat de vogel tot de familie van de kraaiachtigen behoort, voedt hij zich niet alleen met dieren en planten, maar ook met aas. Daarom vergezellen ze graag grotere roofdieren om zich tegoed te doen aan de overblijfselen van hun prooi.
De vogel vindt het heerlijk om andermans nesten te bezoeken, eet eieren met plezier en sleept kuikens weg. Tegelijkertijd probeert de ekster voorzichtig te zijn, omdat kleine vogels zich kunnen verdedigen. Ze verzamelen zich vaak in zwermen om de nestrover in schande te verdrijven.
Bewegend op de grond jaagt de ekster op kleine knaagdieren en hagedissen. Slakken, kevers en insectenlarven vullen haar dieet aan. De stadsvogel is niet bang voor mensen en steelt rustig voedsel van hen. Indien nodig gaat haar moed alle grenzen te buiten en kan de ekster voedsel van onder de neus van de hond stelen.
In Afrikaanse landen zoeken eksters graag naar voedsel in weilanden waar buffels grazen. Daar vangen ze niet alleen insecten, maar verzamelen ze ook parasieten die zich verstoppen in de wol op de ruggen van dieren. Dus door de buffels een plezier te doen, vinden ze voedsel voor zichzelf.
Reproductie
In het eerste jaar gaan de vogels op zoek naar een partner. Gedurende hun hele leven blijven eksters elkaar trouw. Ze kunnen zich alleen vestigen of een kolonie van meerdere paren creëren. De nesten van deze vogels zijn bijzonder netjes. In tegenstelling tot het kraaiennest is het huis van de ekster opgevouwen in de vorm van een bal, waar je door de zij-ingang naar binnen kunt. Vogels gebruiken kleine takken om een nest te bouwen. Veren, wol en zacht gras dienen als bodembedekking voor de kuikens.
Een sluw stel bouwt meerdere huizen tegelijk, en slechts één zal worden gebruikt voor het grootbrengen van nakomelingen. Eksters hebben de rest van de nesten nodig als reservewoning. Ze verhuizen naar verschillende huizen, misleiden roofdieren en beschermen zo het hoofdnest. In de natuur heeft de ekster veel vijanden. Hun nesten worden aangevallen door marters. Volwassenen zijn een prooi voor haviken, uilen en andere grotere vogels.
Gemiddeld legt het vrouwtje ongeveer 5 eieren en broedt ze 3 weken uit. Kuikens worden naakt en blind geboren. Beide ouders zijn bezig met het grootbrengen van nakomelingen. Om de beurt vliegen ze naar het nest en voeren de kuikens. De volwassen welpen verlaten het nest en leven op de takken, terwijl de ouders ze blijven voeren. Nadat de kuikens sterker zijn geworden en zelfstandig kunnen vliegen, gaan ze samen met hun ouders op zoek naar voedsel.
De houding van de mens tegenover ekster
In de landen van Oost-Azië werd de ekster de boodschapper van geluk genoemd en de indianenstammen beschouwden de vogel als de geest van het bos. In tegenstelling tot deze volkeren behandelden de Europeanen de veertig negatief. Het geknetter van de ekster maakte de bewoners van het bos op de hoogte van het uiterlijk van een man, en dus verstoorde ze de jacht. Tijdens het zaaien op bouwland pikte de vogel graan en beschadigde het gewas. Bovendien worden eksters als een plaag beschouwd omdat ze de nesten van zangvogels bederven.
Maar de ekster is niet alleen een plaag. Het vernietigt schadelijke insecten, kleine knaagdieren en slakken, die gevaarlijk zijn voor de ontwikkeling van de landbouw. Ekster is vriendelijk voor een persoon. Hij is gemakkelijk te temmen, maar als pluimvee wordt hij meestal niet gehouden.
