Hondenbezitters merken vaak dat het haar in stukjes van hun huisdier begint uit te vallen. Haarverliesplekken worden rood, etteren en jeuken veel. Misschien heeft uw huisdier een besmettelijke ziekte opgelopen die korstmos wordt genoemd, of, wetenschappelijk gezien, trichophytosis of microsporia. Trichophytosis en microsporia verschillen van elkaar in enkele van de symptomen en schimmels die deze ziekten veroorzaken. Deze ziekten lijken op huidallergieën, dus het is belangrijk om ze bij het eerste teken te herkennen.
Symptomen van korstmossen
Weten hoe korstmos zich bij honden manifesteert is belangrijk, omdat deze ziekte niet alleen gevaarlijk is voor dieren die samenleven met een besmette hond, maar ook voor mensen.
Korstmos is een besmettelijke ontstekingsziekte. Het manifesteert zich in huidpigmentatie en ernstige jeuk. De incubatietijd, wanneer de symptomen nog niet zichtbaar zijn, kan 5 tot 20 dagen duren.
De veroorzaker van deze besmettelijke ziekte zijn microscopisch kleine schimmels, waarvan de sporen op de droge huid van de hond terechtkomen en erin groeien. In de dermis vermenigvuldigen de sporen zich snel en het lichaam van het dier reageert op dit proces met een ontsteking.
Microsporia wordt veroorzaakt door een schimmel van de soort Microstropium canis en wordt gekenmerkt door symptomen als:
- droog hondenbont, dat begint af te vallen;
- het verschijnen van haarloze delen van de huid;
- witte bloei aan de basis van het haar;
- rode, ontstoken huid op kale plekken die schilferen;
- jeuk van de getroffen gebieden.
Trichophytosis is iets anders in symptomen, maar het is ook een soort korstmos. Het wordt veroorzaakt door de schimmel Trichophyton mentagroghytes. De symptomen zijn:
- de vacht valt op sommige plaatsen uit;
- Haarloze delen van de huid worden na verloop van tijd rood;
- de aangetaste gebieden zijn bedekt met een bruine schilferige korst;
- deze gebieden worden groter en gaan vaak samen in één;
- de hond heeft constant jeuk.
De grenzen van korstmos zijn duidelijk gedefinieerd. Alleen dat deel van de huid waar geen haar is, wordt altijd aangetast. Korstmos beïnvloedt meestal het hoofd en de nek van de hond, dan gaat het naar de basis van de staart en ledematen. Soms zijn verwaarloosde vormen van korstmos te vinden op de buik en op de neus.
Ik ontneem kleine en oude dieren die vatbaarder zijn; immuungecompromitteerde dieren. Als uw hond veel tijd alleen buiten doorbrengt, loopt hij ook risico.
Hoe korstmos te behandelen?
Om gordelroos met succes te behandelen, moet u allereerst het contact van uw hond met mensen en met andere dieren beperken. De dierenarts, die de hond heeft onderzocht, zal onmiddellijk de nodige behandeling voorschrijven. Meestal vindt de behandeling van korstmos in verschillende fasen plaats.
Allereerst schrijft de arts een antischimmelvaccin voor en vervolgens antimicrobiële middelen (zalven en sprays). Het is belangrijk om uw wonden elke dag met een ontsmettingsmiddel te behandelen. Na de zalven kan de arts aanvullende immunomodulatoren voorschrijven om de immuniteit van de hond te herstellen.
Het appartement moet dagelijks nat worden schoongemaakt, zodat schimmelsporen de hond niet opnieuw infecteren. Desinfecteer de hondenmand, kom, speelgoed; was uw tapijt en alle gebieden waar uw hond graag ligt. Was je handen elke keer dat je een besmettelijke hond aanraakt.
Profylaxe van korstmossen
Voor de preventie van korstmos is er een speciale vaccinatie die periodiek moet worden uitgevoerd. Maar veel eigenaren willen de hond niet tegen deze ziekte vaccineren. Ze hopen dat de infectie hun huisdier zal omzeilen. Natuurlijk is korstmos nu snel en gemakkelijk te behandelen, maar het is prettiger om de ziekte te voorkomen dan om te behandelen.
Het komt misschien niet voor bij een geïnfecteerde hond, maar de hond wordt dan de drager. De hond als drager van de ziekte zal alle verzwakte dieren besmetten. Ze kan zelf ziek worden als het lichaam ook verzwakt.
