De paranale klieren behoren tot een speciale groep huidklieren voor de reproductie van talg- of zweetafscheidingen. Het geheim is nogal geurig en noodzakelijk om vijanden af te schrikken of individuen van het andere geslacht aan te trekken.
De eerste symptomen van de ziekte
De afgifte van afscheiding uit de para-anale klieren vindt plaats tijdens elke stoelgang, evenals tijdens de periode van seksuele activiteit, stress, grote mobiliteit. Het ontstekingsproces verloopt in verschillende fasen. Aanvankelijk is er een schending van de natuurlijke uitstroom van secretie uit de anale sinus, wat leidt tot overloop. Tijdens deze periode ziet het dier er redelijk gezond uit, alleen kan het af en toe rusteloos aan zijn staart likken.
De tweede fase van de ziekte
Het geheim begint dan in te dikken en verandert in vlokken. De hond kan zich vreemd gedragen en op de billen over de grond rijden. Dit symptoom kan de eigenaren verwarren. Dit is hoe honden zich gedragen als er wormen zijn. Bij het aanraken van de staart of achterpoten kan het huisdier pijn ervaren. Het geheim wordt onder andere opgenomen in de bloedbaan, wat hevige jeuk veroorzaakt door het hele lichaam. De hond begint ongecontroleerd te krabben, de anale passage te likken.
Het uiterlijk van pus
De volgende periode is het moeilijkst. In de para-anale klieren beginnen micro-organismen zich te vermenigvuldigen, pus verschijnt, de klieren zelf en nabijgelegen weefsels raken ontstoken. Als pus niet via natuurlijke paden naar buiten komt, ontstaat er een abces, dat na rijping bij de anus uitbreekt. Tijdens de stoelgang ervaart de hond hevige pijn. Zelfs liegen en lopen wordt ondraaglijk.
Oorzaken van de ziekte
Deze ziekte komt het vaakst voor bij sedentaire huisdieren. Hun spieren ontwikkelen zich niet goed en het geheim stagneert lange tijd in de klieren. Zwakke immuniteit, slechte erfelijkheid, frequente constipatie of dunne ontlasting zijn ook oorzaken van ontsteking van de para-anale klieren. De ziekte kan worden veroorzaakt door externe of interne verwondingen, beten, ongezonde voeding, gebrek aan goede hygiëne. De eigenaren merken de aandoening het vaakst op wanneer het abces al is doorgebroken en de pus naar buiten is gekomen.
Behandeling van aandoening
De behandeling bestaat in de eerste plaats uit het bevrijden van de para-anale klieren van de opgehoopte afscheiding. Als het natuurlijke proces van vloeistofafgifte wordt verstoord, moet dit mechanisch worden gedaan. Dergelijke diensten worden aangeboden in veterinaire klinieken, maar u kunt de procedure zelf thuis uitvoeren. Hiervoor heb je vaseline en handschoenen nodig. Je moet met je wijsvinger de anus ingaan, de peervormige klier van de ene en de andere kant voelen, erop drukken met massagebewegingen en de vloeistof eruit duwen. Hierna moet een ontstekingsremmende kaars worden geplaatst.
Als de ziekte is begonnen, is een novocaïneblokkade met een antibioticum nodig. De cursus duurt ongeveer 15 dagen. Vervolgens worden de sinussen gewassen met een antisepticum. Als er een fistel in de anus verschijnt, is de behandeling erop gericht deze te elimineren. In ernstige gevallen is een operatie nodig om de anaalklieren te verwijderen.
