Demodecose is een parasitaire ziekte die de huid en inwendige organen aantast. Het wordt veroorzaakt door microscopisch kleine mijten van het geslacht Demodex, gekenmerkt door schade aan de haarzakjes. Huisdieren en mensen zijn ziek.
Oorzaken van demodicose bij honden
De eerste oorzaak van de ziekte is contact met de huid van een microscopisch kleine teek. Er wordt aangenomen dat de veroorzakers van demodicose specifiek zijn voor mens en dier. "In werkelijkheid zijn honden besmet met zowel" katachtige "als" menselijke "teken, en de specificiteit is zeer voorwaardelijk", zegt Oleg Mishchenko, een dierenarts met vele jaren ervaring.
Na het raken van het lichaam wordt de mijt in de huid geschroefd en verplaatst naar de haarzakjes. Daarna gaat het naar de zachte laag van de huid, de dermis. Daar voedt, reproduceert en beweegt hij, knagen aan diepe passages.
Druppels intercellulaire vloeistof, bloed en lymfe worden uitgescheiden uit de tunnels die worden opgegeten door teken, die gratis restaurants worden voor microben.
De tweede reden voor demodicose is een laag niveau van immuniteit en gebrek aan beweging. Met een zwakke immuniteit leeft de mijt rustig in de huid en verschijnen van tijd tot tijd tekenen van demodicose. Gebrek aan beweging vermindert drastisch het vermogen van de huid en vacht van honden om zichzelf te reinigen, evenals de immuniteit.
Er is een stamboomtendens: Boxers, Bulldogs, Shar Pei, Mopsen, West Highland Terriers en Duitse herders hebben meer kans op demodicose.
Intra-uteriene infectie met demodicose komt voor, maar is al een zeldzaamheid geworden.
Tekenen van demodicose bij honden
De eerste die verschijnt is jeuk rond het gezicht, oren, kruis of staart. Jeuk komt vaak elders voor, maar gaat altijd gepaard met haaruitval. Jeukende delen van de huid zijn bedekt met uitslag. In de beginfase is de uitslag diffuus en bedekt de aangetaste huid volledig. Met de ontwikkeling van de ziekte blijft de uitslag rond de haarzakjes. Met de volledige ontwikkeling van de ziekte verschijnen specifieke bruine korsten rond de haarzakjes.
Jeuk verstoort het gedrag van het dier: de hond houdt op commando's te gehoorzamen, probeert thuis en tijdens een wandeling tegen voorwerpen aan te wrijven.
De ontwikkeling van microben in de huid leidt tot een opeenhoping van pus en jeukende puistjes over het hele lichaam. Met de ophoping van pus neemt de vermoeidheid van de hond toe, soms verschijnen kortademigheid en een wankele gang.
In ernstige gevallen kunnen krabben en abcessen 90% van het lichaam van het dier bedekken.
De definitieve diagnose wordt pas gesteld na het nemen van een schraapsel en onderzoek onder een microscoop. Bij demodicose worden gezonde mijten, hun eitjes en larven aangetroffen in de korsten en huid op de grens van gezonde en jeukende plekken.
Het nemen en onderzoeken van schaafsel vereist hoge kwalificaties en ervaring.
