We weten allemaal hoe we een urinemonster moeten verzamelen: 's ochtends wordt het middelste deel van de urine opgevangen in een schoon glazen of plastic bakje. Maar wat als de patiënt een kat is?
instructies:
Stap 1
Is uw kat gewend om naar de kattenbak te gaan en heeft de dokter een urineonderzoek laten uitvoeren? Wat moet er in dit geval gebeuren? U kunt de weg van de minste weerstand proberen: verwijder het strooisel, was de bak grondig en vervang hem, of vervang hem door een schone gaasbak. Nodig uw kat 's ochtends uit om naar een lege kattenbak te gaan. Als alles werkt, giet je de inhoud in een schone glazen container of een speciale plastic container met een deksel. Gedaan! Urine voor analyse moet zo snel mogelijk worden afgeleverd, de resultaten van het onderzoek zijn nauwkeurig als er niet meer dan twee uur zijn verstreken sinds het moment van urineverzameling. Het optimale volume is 20-100 ml.
Stap 2
In plaats van vulmiddel kan een kleine hoeveelheid papier in de lade worden verkruimeld. Neem wit papier voor de printer (krantenpapier werkt niet, het is geverfd) en plaats het in de gaasbak. Grote dierenwinkels verkopen speciale plastic korrels die het vulmiddel nabootsen, ze zijn opgenomen in de kit voor het opvangen van urine van katten. Als een dergelijke kit niet beschikbaar is, gebruik dan schone aquariumgrond of vervang de vuller door schuimballen. Vang vervolgens de urine op in een glazen pot met een grote spuit.
Stap 3
Als je kat koppiger bleek te zijn, is optie één om te kijken. Giet strooisel in de kattenbak en laat de kat naar het toilet gaan. Houd een platte kop klaar. Zodra de kat "op een kleine manier" gaat zitten, zet u de borden onder de beek. Deze optie is goed omdat de analyse schoon is. En de psyche van het dier is niet gewond. Het is onhandig als de kattenbak van uw huisdier op een moeilijk bereikbare plaats staat. Dan rest alleen nog de kat bij het nekvel op te tillen tijdens het urineren, wat tot onaangename gevolgen kan leiden. Bijvoorbeeld de weigering van een kat om op dezelfde plek naar het toilet te gaan en plassen in de hoeken door het hele huis.
Stap 4
Ziekten van de urogenitale organen leiden vaak tot problemen bij het urineren of zelfs de onmogelijkheid ervan. Dat het huisdier niet ergens op een afgelegen plek aan uw aandacht is ontsnapt, kan betrouwbaar worden vastgesteld aan de hand van de gespannen buikwand en de voelbare gevulde blaas. Onder de vingers aan de basis van de buik lijkt het op een dichte rubberen bol. Gevoel, niet te veel kreuken, je kunt de kat schaden. De dierenarts zal de katheter plaatsen en zelf de benodigde hoeveelheid urine afnemen voor analyse. Soms wordt urine getrokken met een injectiespuit, waarbij de buikwand wordt doorboord met een naald (cystostomie).
