Heel vaak krijgen muizen, konijnen en andere kleine knaagdieren een kind. Ouders moeten erop voorbereid zijn dat het vrouwtje van zo'n dier het nageslacht kan eten. U moet proberen deze situatie te vermijden om uw zoon of dochter niet van streek te maken.
Kannibalisme, of het eten van zwakke individuen en welpen, is vrij wijdverbreid in het dierenrijk en komt vooral veel voor bij knaagdieren. Als de eigenaar van een cavia, sierrat of muis nog nooit zoiets is tegengekomen, dan kan hij geschokt zijn dat het vrouwtje, nauwelijks verlost van de last, haar welpen opeet. Waarom zou dit kunnen gebeuren?
Waarom eten muizen hun baby's op?
Gerbils, eekhoorns, ratten, muizen, cavia's en andere kleine dieren kunnen hun kleintjes om verschillende redenen kannibaliseren. De meest voorkomende hiervan is stress bij de vrouw. Het komt vooral vaak voor bij vrouwen na de eerste zwangerschap. Ze kan constant gespannen zijn, zelfs als er een mannetje in dezelfde kooi zit met haar en de baby, hen constant lastig valt, of als mensen meer aandacht aan haar en haar baby's besteden. Je kunt voorkomen dat baby's worden opgegeten door de kooi bij de moeder en haar kroost op een rustige en afgelegen plek te plaatsen; in dit geval kan het mannetje het beste tijdelijk worden hervestigd in een andere kooi of aquarium.
Andere redenen waarom een muis nakomelingen eet, zijn ongepast strooisel voor het nest, constant geluid, een nieuwe kooi of het onvermogen om zich te verbergen voor nieuwsgierige blikken. Als een persoon kleine muizen oppakt, vooral op de leeftijd van maximaal 10 dagen, dan ziet de moeder ze niet meer als haar welpen en zal ze ze waarschijnlijk opeten. Elimineer al deze risicofactoren en dan zullen de nakomelingen hoogstwaarschijnlijk worden gered.
Wat te doen als de muizen het nageslacht opeten, ondanks alle voorzorgsmaatregelen?
Soms kan een vrouwtje haar kroost opeten zonder aanwijsbare reden voor dergelijke agressie. De muiseigenaar moet zich ervan bewust zijn dat knaagdieren soms zonder reden een daad van kannibalisme kunnen uitvoeren. In feite is er altijd een reden, maar niet in alle gevallen kan het voor een persoon duidelijk zijn.
De natuur heeft bijvoorbeeld een mechanisme geprogrammeerd voor de moeder om "extra" baby's te eten in het geval dat er te veel zijn, en ze heeft niet genoeg kracht om alle pasgeborenen te voeden. Bovendien kunnen sommige kleine muizen zwak en niet levensvatbaar zijn. Het vrouwtje voelt dit instinctief aan en eet zulke nakomelingen op om het tere en ziekelijke individu niet op de wereld te laten. Dat wil zeggen dat de natuur zelf het aantal en de kwalitatieve samenstelling van de families van deze knaagdieren kan regelen. Het volgende nest muizen zal zeker gezonder zijn en ze zullen worden gered.
