Katten zijn schattige huisdieren. Het kan interessant zijn om naar ze te kijken, met ze te spelen, hun zachte lichaam te aaien. Vaak beschouwen de eigenaren ze als prachtig zacht speelgoed. Maar katten zijn wijze dieren, ze hebben mensen heel goed bestudeerd en hebben lang geleerd om ze te manipuleren. En natuurlijk heeft elke kat zijn eigen mening over de eigenaar.
De mens is een moederkat
De bekende antropozoöloog John Bradshaw, die al 30 jaar katten bestudeert, is ervan overtuigd dat hoewel katten gewend zijn om naast mensen te leven, ze in het wild zijn gebleven. Desondanks ziet de kat een persoon als zijn moederkat. Daarom probeert het kitten zich tegen de eigenaar of meesteres aan te nestelen, hij kan op zijn knieën springen, klagend miauwen als hij voedsel, een speeltje of andere voordelen voor het leven wil krijgen.
Wanneer een kat opgroeit, blijft hij zichzelf beschouwen als de baby van de eigenaar en gedraagt hij zich daarom nog steeds als een kind. Hij kan om pennen vragen en gewoon eisen dat hij aandacht krijgt. Eten op een bord wordt ook als vanzelfsprekend beschouwd, maar het ontbreken ervan veroorzaakt verwarring en zelfs verontwaardiging. Wat is er? Mam is me vergeten? Waar denkt ze nu aan?!' - de kat is verontwaardigd. Natuurlijk begint hij meteen actief de aandacht op zichzelf te vestigen.
De kat kan strelen, over de voeten van de eigenaar wrijven, zich laten aaien en dan, bij de eerste gelegenheid, naar de keuken rennen, wachtend tot de eigenaar hem volgt. Als alle trucjes van de kat onbeheerd worden achtergelaten, begint hij luid te miauwen en uiting te geven aan zijn verontwaardiging over de nalatige eigenaar.
Wie is de echte eigenaar?
Over het algemeen verrassen mensen katten vaak. Ten eerste valt het op dat ze zo weinig wol hebben en om warm te blijven moeten ze zich in een soort vodden wikkelen. Het is verrassend dat om de een of andere reden mensen er zo vaak naar streven om in een bad te duiken met dit vreselijke water, dat een kat zo bang maakt - je kunt tenslotte op dezelfde plek verdrinken! En het is volkomen onbegrijpelijk waarom een persoon constant op zijn achterpoten loopt - het is zo ongemakkelijk!
Misschien is het vreemdste voor een kat het feit dat een persoon zichzelf als zijn meester beschouwt. Het is immers vrij duidelijk wie de echte eigenaar van het huis is. Het is de persoon die de deur voor de kat opent, eten voor hem haalt, voor hem zorgt. En in ruil daarvoor laat de kat zich alleen maar genadig liefhebben.
Katten in de literatuur
Toegegeven, hoe onvolmaakt mensen ook zijn, velen van hen begrijpen heel goed hoe intelligent de katten die naast hen wonen, zijn. Geen wonder dat er zoveel sluwe, slimme en ondernemende katten op de pagina's van de wereldliteratuur te vinden zijn. Poes in de laarzen van Charles Perrault helpt zijn volledig passieve meester om uit de armoede te komen en met een prinses te trouwen (het is interessant dat in een van de Russische dramatiseringen van een sprookje de prinses de voorkeur geeft aan de kat, omdat hij veel slimmer, avontuurlijker en mooier is dan de eigenaar). Hoffmans kat Murr verschijnt voor de lezer als een wijze filosoof, die neerbuigend het leven van mensen observeert. De Cheshire Cat in het sprookje van Lewis Carroll helpt de verdwaalde Alice om uit het bos te komen, ondersteunt haar constant en strijkt tegelijkertijd over de dagen en over iedereen om haar heen, inclusief de koningin. Nou, Boelgakovs kat Begemot is gewoon vuurwerk van humor en eindeloze charme!
Het is dus de moeite waard om uw kat van dichtbij te bekijken en misschien wereldse wijsheid van hem te leren.
