Katten zien de wereld niet precies zoals mensen hem zien. Bij weinig licht kunnen katten hun omgeving beter zien dan mensen. Bij goede lichtomstandigheden onderscheidt het kattenoog echter veel slechtere details dan het menselijk oog.
De ogen van een kat staan relatief dicht bij elkaar, dus elk oog ziet ongeveer hetzelfde beeld. De hersenen leggen het ene beeld op het andere en geven zo een driedimensionaal beeld van de wereld om ons heen - dit effect wordt binoculair zicht genoemd.
Wat betreft koeien, paarden en andere dieren, waarvan de ogen aan weerszijden van het hoofd zijn geplaatst, zien ze twee afzonderlijke afbeeldingen die elkaar slechts licht overlappen. Dat wil zeggen, het ruikt niet naar het effect van stereoscopisch zicht.
Sommige Siamese katten hebben problemen met overlay-beelden als gevolg van een defect in de overdracht van zenuwimpulsen van het oog naar de hersenen. Dit leidt tot het verschijnen van het zogenaamde dubbelzien. Om het effect te corrigeren, moet de kat zijn ogen dichtknijpen.
Eerder werd aangenomen dat katten kleur uitsluitend in grijstinten zien, maar als resultaat van een aantal onderzoeken is deze verklaring weerlegd. Het beperkte aantal conische zenuwuiteinden in het netvlies van kattenogen geeft hun eigenaren nog steeds een zekere mate van kleurenzicht. Kattenogen zijn gevoelig voor blauw en groen, maar niet voor rood. Dus het gezichtsvermogen van onze huisdieren met staart en snor, hoewel gekleurd, is niet zo perfect als dat van mensen.
