Spreeuwen behoren tot de vroegste voorboden van de lente. In hele kuddes komen ze in februari of maart aan in hun geboorteland, als er nog sneeuw op straat ligt. De spreeuw is een zangvogel. Met het begin van de warmte verschijnen mannetjes naast de vogelhuisjes en beginnen hun liedjes.
Wie zijn spreeuwen?
Spreeuwen zijn een geslacht van zangvogels die behoren tot de spreeuwfamilie. Volgens de zoölogische classificatie behoren 10 soorten vogels tot het geslacht van spreeuwen, die zowel uiterlijk als qua leven weinig van elkaar verschillen. De meest voorkomende vertegenwoordiger van dit geslacht van vogels is de spreeuw. De kennismaking met deze vogels moet met zijn voorbeeld worden voortgezet.
Hoe ziet een gewone spreeuw eruit?
De spreeuw is een kleine vogel met een lichaamslengte van 18 cm tot 21 cm en een spanwijdte tot 39 cm. Dit schepsel weegt niet meer dan 17 g. Het uiterlijk van spreeuwen laat veel te wensen over: het lichaam van deze vogel is enorm en de nek is praktisch onzichtbaar. Dit maakt ze een beetje onhandig. Spreeuwen hebben lange, puntige en licht gebogen snavels. Deze vogels staan niet alleen bekend om hun korte nek, maar ook om hun kleine vleugels.
Het verenkleed op de rug, op de borst en op de achterkant van de nek bij volwassen vrouwtjes en mannetjes is niet anders: de veren zijn zwart met een metaalachtige glans. De staart van deze vogels is ook kort (tot 6, 8 cm lang). De voeten zijn roodbruin. Het belangrijkste verschil tussen mannen en vrouwen komt tot uiting in de veren op hun borsten: bij mannen zijn ze langwerpig en bij vrouwen zijn ze kort en sierlijk. Bovendien hebben mannetjes een blauwachtige vlek aan de basis van de snavel, terwijl vrouwtjes op deze plek rode stippen hebben.
De levensstijl van spreeuwen
Spreeuwen en andere spreeuwen leven overal waar holtes te vinden zijn. Deze vogels wennen vrij gemakkelijk en snel aan nieuwe vestigingsplaatsen en doen het volledig zonder natuurlijke holtes. Ornithologen observeren vaak hoe spreeuwen hun woningen rangschikken in de gaten van de muren, in de scheuren van de rotsen. Maar de hoofdwoning van deze vogels zijn vogelhuisjes, waardoor deze wezens onder mensen enorm populair zijn geworden. In het wild nestelen sommige soorten spreeuwen zich in loofbossen en voeden zich op open plekken en weiden.
Nesten worden uitsluitend door vrouwtjes gebouwd en uitgerust. Mannen doen hier niet graag aan mee. Alleen kan het mannetje soms een grasspriet of takje meebrengen om een bijdrage te leveren aan de constructie, zij het niet een grote. 's Morgens en 's avonds zitten spreeuwen op takken, ritselen met hun zwarte vleugels en zingen hun sonore liederen. Hun lied zit vol met verschillende geluiden, want spreeuwen zijn beroemde navolgers. Ze kopiëren slim de stemmen van andere vogels, het gekwaak van kikkers en vele andere geluiden.
Spreeuwen bieden alle mogelijke hulp aan mensen en beschermen de landbouw tegen aanvallen van insectenplagen. Deze vogels bewaken velden, boomgaarden en boomgaarden en zijn echte vrienden van de mens. De hele dag rennen deze wezens door de velden en tuinen, kijkend onder de bladeren en onder het gras, voedsel verzamelend voor hun kroost. Spreeuwen voeden zich met insecten, wormen, spinachtigen en rupsen in de broedperiode en plantenvoedsel in de late zomer. Al in augustus beginnen veel spreeuwen geleidelijk weg te vliegen naar warme streken voor de winter: ze vliegen naar het zuiden van Europa en Noord-Afrika. Spreeuwen overwinteren vaak in Midden-Europa.
