Vrouwelijke dolfijnen lijken erg op elkaar in methoden om nakomelingen voor mensen groot te brengen. Ze zorgen voor hun kinderen totdat ze sterker en volwassener worden. Een dolfijn wordt, in tegenstelling tot een mensenkind, vrij onafhankelijk geboren, met gehoor, visie, het vermogen om te zwemmen, om zijn moeder te onderscheiden van andere dolfijnen.
instructies:
Stap 1
Vrouwelijke dolfijnen zijn erg zorgzame moeders. Deze dieren behoren niet alleen tot de slimste ter wereld, maar behoren ook tot toegewijde en angstige ouders. Dolfijnen voeden hun kinderen tot een jaar of langer op, voeden ze, helpen ze zich aan te passen aan hun omgeving, zoeken naar voedsel en beschermen ze.
Stap 2
De eerste keer na de bevalling heeft het vrouwtje het moeilijk, omdat haar baby na de geboorte nauwelijks slaapt en een baby huilt als ze honger heeft. Bovendien kan een pasgeboren dolfijn in de eerste levensdagen zijn adem niet te lang onder water inhouden, daarom moet hij elke drie minuten naar de oppervlakte komen om lucht in te ademen. Tegelijkertijd kijkt de moeder meedogenloos naar haar welp. Daarom verlaat hij hem geen minuut en slaapt hij tegelijkertijd bijna de hele eerste maand van zijn leven niet met hem.
Stap 3
Tijdens het eerste jaar van zijn leven gaat de dolfijn niet ver van zijn moeder en cirkelt hij in kleine cirkels om haar heen. Als hij te veel afwijkt in zijn kring om haar heen, wegzwemt, flirt, kan de moeder hem straffen voor slecht gedrag. In het zwembad werd bijvoorbeeld waargenomen dat als de babydolfijn te ver van de moeder zwom, of naar andere verwante individuen zwemt, zijn moeder de baby met het rostrum (met haar neus) naar de bodem van het zwembad kan drukken, waardoor hij een tijdje niet naar de oppervlakte kan stijgen en lucht naar binnen kan happen …
Stap 4
De acties van de moeder van de dolfijn tijdens zijn straf zijn volkomen gerechtvaardigd. Feit is dat mannelijke zoogdieren, in tegenstelling tot vrouwelijke dolfijnen, zeer agressief zijn tegenover de jongere generatie. Ze kunnen ernstig letsel veroorzaken, bijten. Of om een weerloze welp met een hele kudde aan te vallen, hem te beletten lucht in te ademen en zijn moeder van hem weg te duwen. Daarom leren moeders van dolfijnen hun kinderen van tevoren om niet ver van hen weg te zwemmen totdat de volwassen dolfijnen sterker worden en zichzelf niet meer kunnen verdedigen. Als de dolfijn opgroeit, als hij een man is, voegt hij zich bij de mannelijke kudde, die zich afzijdig houdt van het vrouwtje.
