De mier is een insect dat iedereen kent. De simpele vraag hoeveel ledematen gewone mieren hebben, kan echter zelfs degenen die ze vrij vaak zien, verbijsteren.
De mier is een insect dat behoort tot het geleedpotige type. Net als veel andere leden van dit type heeft de mier zes poten.
mieren voeten
De soortendiversiteit van de mierenfamilie is vrij groot: het omvat vertegenwoordigers van vele soorten, die verschillen in kleur, grootte en andere kenmerken. Dus de kleinste mieren, die bijvoorbeeld tot het geslacht Monomorium behoren, hebben op volwassen leeftijd een lengte van niet meer dan 3-4 millimeter. En vertegenwoordigers van het grootste geslacht - de gigantische dinoponera - kunnen een lengte van 30 millimeter bereiken.
Niettemin hebben al deze zo verschillende mieren hetzelfde aantal poten - drie paar, dat wil zeggen zes ledematen. Tegelijkertijd zijn de poten van de mier de sleutel tot de buitengewone kracht van dit insect, omdat ze het mogelijk maken om vele malen hoger dan zijn eigen gewicht op te tillen en te dragen. De meest voorkomende mier, die vaak in de bossen van Rusland te vinden is, kan een massa van twintig keer de massa van zijn lichaam dragen.
Elk van de benen van dit wezen heeft op zijn beurt drie secties, die zijn ledematen een voldoende hoge mate van mobiliteit geven. Biologen bedachten de namen voor deze delen van de poten van een mier naar analogie met menselijke ledematen: het bovenste deel van het been wordt bijvoorbeeld de dij genoemd en het middelste deel wordt het onderbeen genoemd. Toegegeven, het onderste deel van de poot van een insect wordt meestal een poot genoemd, die eindigt met een element dat een klauw wordt genoemd.
De klauw geeft de mier een hoge hechtingsintensiteit aan het oppervlak waarop hij beweegt. In dit geval kunnen de kleinste mieren, die respectievelijk de laagste lichaamsmassa hebben, zich op bijna volledig gladde oppervlakken bewegen, bijvoorbeeld op glas. Daarom zijn oppervlakken die in de natuur worden aangetroffen, zoals boomschors of steen, zeer handige oppervlakken voor de mier om zich te verplaatsen.
Mierenvoeten functies
De belangrijkste functie van de poten van de mier is natuurlijk om de mogelijkheid te bieden om op harde oppervlakken te bewegen. Deze insecten kunnen hun ledematen echter voor andere doeleinden gebruiken. Sommige soorten mieren kunnen bijvoorbeeld met hun hulp zwemmen - deze functie is anders voor sommige soorten die in Australië leven.
Andere soorten, zoals woestijnmieren, gebruiken hun poten als hulpmiddel om de afgelegde afstand te meten en het aantal stappen te tellen dat nodig was om hun doel te bereiken. Bovendien kunnen de klieren op de poten van deze insecten speciale aroma's afgeven - feromonen, die dienen om andere individuen op het terrein te oriënteren.
