Schotse en Britse deegkattenrassen zijn verwant. Schotse katten kunnen worden beschouwd als een van de uitlopers van het Britse ras. Maar nadat de vouwmutatie vatte, werd het paren tussen deze dieren verboden en werd het verschil tussen de Schotten en de Britten duidelijk.
Uit de geschiedenis van rassen
Britse katten voeren hun geschiedenis terug tot het begin van de vorige eeuw. In Groot-Brittannië fokten fokkers fundamenteel nieuwe katten door verschillende Europese korthaarrassen te kruisen. Het belangrijkste verschil tussen de Britten is hun dichte, dikke wol, die doet denken aan de vacht van waardevolle pelsdieren. Deze textuur is te wijten aan het feit dat het dekhaar en de ondervacht dezelfde lengte hebben. Britse katten onderscheiden zich door hun indrukwekkende gewicht, dichte bouw en sterke botten. Ze hebben ronde muilkorven met sterk ontwikkelde wangen en kleine, aangezette oren, niet te lange en vrij dikke staarten. De kleur kan gevarieerd worden, maar vooral blauw is populair.
In de jaren 60 werd in Schotland een kitten met vreemde hangende oren gevonden in een van de nesten van een Britse kat. De eigenaar heeft de baby niet weggegooid, maar heeft integendeel besloten deze mutatie te repareren. Als gevolg van systematisch kruisen werden hangende oren gefixeerd. Na enige tijd werd het ras officieel erkend en kreeg het de naam "Scottish Fold".
Er werd echter een probleem ontdekt - het was onmogelijk om dieren met hangende oren met elkaar te breien - kittens werden zwak, lelijk of zelfs totaal onleefbaar geboren. Daarom waren Britse katten betrokken bij de paring. Kittens met rechte oren werden geregistreerd als Brits korthaar en vouworen werden Schots. Deze praktijk ging door tot de jaren 2000, totdat het uiteindelijk, in 2004, werd verboden. Tegenwoordig kunnen Schotse katten met stamboom geen Britse voorouders hebben, en alle paring wordt uitgevoerd tussen Schotse vouwen met gevouwen oren en Schotse rechte oren met rechte oren.
Er is nog een andere variëteit van het Schotse ras - Highland Folds en Highland Straights. Ze onderscheiden zich door hun lange haar, maar voldoen verder volledig aan de normen van kortharige Schotse katten.
Verschillen tussen Britten en Schotten
Kleine kittens van Britse en Schotse rassen kunnen voor een onervaren persoon moeilijk te onderscheiden zijn. De specialist zal echter direct het verschil merken. Kleine Britten lijken op teddyberen - ze zijn mollig, goed gevoed, met korte benen. Schotten zijn eleganter. Ze onderscheiden zich door een mooi "kinderachtig" gezicht met grote, perfect ronde ogen en kleine oren.
De verschillen worden meer merkbaar met de leeftijd. Op de leeftijd van drie maanden hebben Schotse plooien hun oren hangend. Maar Schotten met rechte oren zien er ook niet uit als Britten. Hun lichaam is slank, hun benen zijn langer, de korte staart, typisch voor de Britten, wordt als een defect beschouwd, evenals overontwikkelde wangen. Volwassen Schotse katten zijn even zwaar als Britse poezen, ze bereiken nooit de grootte van Britse producenten.
Britse katten zijn een beetje flegmatisch, zeer terughoudend. Schotse mensen zijn vriendelijker en extravert. Beide rassen lenen zich goed voor opvoeding, onderscheiden zich door een goede gezondheid en een goede eetlust.
Verschillen zijn ook merkbaar in de textuur van de vacht. Bij Schotse katten is het zijdezacht, de ondervacht is korter dan het waakhaar, dus het "pluche" effect is niet zo opvallend. Volwassen Scottish Folds en Scottish Straights moeten het "babyface" behouden, wat een van de verschillen is van dit ras. De kleur van de ogen van de Britten is meestal fel oranje of koper, de iris van de Schotten kan een andere tint hebben - dit hangt af van de kleur van de vacht. Zwart-witte katten hebben bijvoorbeeld lichtbruine ogen.
