De bloedsomloop van amfibieën (kikkers, salamanders, salamanders, wormen) verschilt duidelijk van die van reptielen (slangen, schildpadden, krokodillen, hagedissen) en schaaldieren (kreeften). Amfibieën zijn een tussenschakel tussen schaaldieren en reptielen.
De bloedsomloop van amfibieën
Bij amfibieën is de bloedsomloop gesloten. Het hart, dat uit twee kamers bestaat, wordt alleen bezeten door longloze salamanders. Alle andere amfibieën hebben een hart met drie kamers. De bloedsomloop van vertegenwoordigers van deze klasse dieren bestaat uit twee cirkels van bloedcirculatie - klein en groot. Het is merkwaardig dat de longcirculatie ontstond als gevolg van het optreden van longademhaling bij deze dieren. Het hart van amfibieën bestaat uit twee atria en één ventrikel.
Het bloed van deze dieren in verschillende atria is anders: rechts is het gemengd (meer veneus) en links is het arterieel. Amfibieën hebben ook een aantal slagaders die verantwoordelijk zijn voor het bloedtransport: de longslagaders vervoeren bijvoorbeeld veneus bloed naar de huid en longen, en slaperige slagaders leveren arterieel bloed aan het bovenlichaam (bijvoorbeeld naar het hoofd). De aortabogen zijn ontworpen om gemengd bloed naar alle andere organen van amfibieën te transporteren. Opgemerkt moet worden dat de lichaamstemperatuur van amfibieën een variabele waarde is, afhankelijk van de omgevingstemperatuur, omdat amfibieën koudbloedige dieren zijn.
Reptielen bloedsomloop
De bloedsomloop van reptielen is vergelijkbaar met die van amfibieën, maar heeft ook zijn eigen verschillen. Het hart van reptielen bestaat uit twee atria die uitkomen in het ventrikel. Bij alle reptielen, behalve krokodillen, scheidt een onvolledig septum het ventrikel. Hierdoor kan hun bloed uit de boezems zich gedeeltelijk mengen. De longslagader en twee aortabogen beginnen onafhankelijk van elkaar in de hartkamer en komen samen in de dorsale aorta, terwijl de slagaders die zich daaruit uitstrekken gemengd bloed leveren aan andere organen van het lichaam van het reptiel. Door een dergelijke organisatie van de bloedvoorziening kunnen deze dieren het best worden aangepast aan bepaalde levensomstandigheden.
Bloedsomloop van schaaldieren
Bij schaaldieren is de bloedsomloop open. Dit onderscheidt hen van de andere twee bovengenoemde dierklassen. Als we de bloedsomloop van schaaldieren vergelijken met die van reptielen en amfibieën, dan is het in het eerste geval het meest primitief. Het bloed wordt in beweging gebracht door het kloppen van een hart dat bij de kieuwen is geplaatst. Alleen hogere kreeftachtigen hebben bloedvaten. Bij alle andere vertegenwoordigers van deze triviale groep dieren stroomt het bloed vrijelijk door de holtes die zich naast de interne organen bevinden. Vaak lossen speciale ademhalingspigmenten op in dergelijk bloed.
