Een van de beste vormen van vermaak voor een persoon die op het strand aan zee ontspant, is het kijken naar krabben. Deze vertegenwoordigers van de klasse van schaaldieren vermaken mensen met hun gewoonte om niet voorwaarts, maar zijwaarts te bewegen.
De vraag naar de redenen voor deze manier van beweging van krabben, en ook waarom rivierkreeften teruggaan, houdt mensen sinds de oudheid bezig. Er werd zelfs een legende geboren over hoe een krab en een krab de zeekoning vergezelden tijdens een wandeling, en toen hij een haai ontmoette, deed de krab bang, deinsde achteruit en de krab trok zich zijdelings terug in het dichtstbijzijnde struikgewas van zeewier. De zeekoning strafte beide onderdanen voor lafheid en dwong de een zijn hele leven achteruit te gaan en de ander zijwaarts te lopen.
Natuurlijk past zo'n fantastische uitleg niet bij een modern persoon.
Krab anatomie
Krabben hebben zeer lange en krachtige poten, die iets naar voren zijn gedraaid. Hierdoor kunnen de gewrichten niet boven de buik uitsteken. Dit is erg belangrijk voor een dier dat het grootste deel van zijn tijd in ondiep water doorbrengt en veel natuurlijke vijanden heeft. Bij gevaar kan een krab zich gemakkelijk verspreiden op een zandbodem, zonder op te vallen, of zich snel onder stenen verstoppen.
Maar voor een dergelijke structuur van de ledematen moet de krab betalen door het feit dat hij de grootste snelheid kan ontwikkelen bij zijwaartse bewegingen. Wanneer snelheid niet kritisch is, kan de krab in elke richting lopen, maar wanneer hij gevaar voelt, probeert hij te ontsnappen en begint hij op de meest geschikte manier te bewegen. Dit belemmert het bewaken van de bron van gevaar niet, omdat zijn ogen op de gesteelde uitwassen zijn gericht, waardoor een rondom zicht ontstaat.
Er is nog een reden om bij gevaar zijwaarts te bewegen. De klauwen van de krab zijn, net als de handen van mensen, asymmetrisch - dit is gemakkelijk te zien door ernaar te kijken: een van de klauwen is groter dan de andere. Net als bij mensen is de leidende klauw bij de meeste mensen de rechter klauw, waarmee de krab voedsel grijpt, en met de linker verdedigt hij zich, indien nodig. Hij rent weg van een gevaarlijk iemand en bedekt zichzelf met een "beschermende" klauw, en dit is ook handiger om zijwaarts te bewegen.
Kanker gaat achteruit
Een naaste "familielid" van krabben, rivierkreeften, heeft ook een interessante eigenaardigheid van beweging. Dit dier zwemt met zijn staart naar voren, omdat het lichaam van de rivierkreeft in deze richting de meest gestroomlijnde vorm heeft, en wanneer hij in de tegenovergestelde richting beweegt, zouden grote tangen tussenbeide komen.
Kanker kan in elke richting lopen, maar ontwikkelt maximale snelheid bij achteruitgaan. Tegelijkertijd buigt de staart onder de buik en gooit een stroom water naar buiten, die "werkt" volgens het principe van een straalmotor, waardoor de bewegingssnelheid van het dier toeneemt.
De krab loopt niet altijd zijwaarts en de krab beweegt achteruit - beide doen dit alleen in geval van gevaar. Dieren zien een ontmoeting met een persoon als een gevaar, daarom observeren mensen meestal zo'n beweging van krabben en rivierkreeften.
