De bruine beer, die in centraal Rusland leeft, gaat begin november meestal in zijn hol liggen. Nadat hij zich heeft gevestigd voor de winter, valt de beer niet meteen in slaap. De eerste dagen slaapt hij vooral 's nachts en overdag enkele uren, 's morgens en 's avonds is hij wakker. Maar hoe harder de vorst, hoe langer en dieper de slaap. In december overwintert hij. Bij extreme kou kun je dicht bij het dier komen, zonder hem te storen. Tijdens het ontdooien of als het vrouwtje aanvulling verwacht, is het beter om het slapende dier niet te benaderen.
Als je wilt, kun je zelfs een diep slapende beer wakker maken, en nog meer een puppy (zwangere) beer, maar als je een onervaren jager bent, is dit niet aan te raden.
In de eerste minuten is een gestoorde beer zo boos en agressief dat hij in staat is een persoon aan te vallen. Er zijn gevallen geweest waarin een dier een jager dodelijke verwondingen toebracht.
Een beer gedrenkt in een hol, gewekt door een dier of een persoon, gewoon gestoord door iets, zal nooit in zijn oude hol gaan liggen. Hij, boos, agressief en prikkelbaar, zal door het bos wankelen en het vet dat zich in de zomer heeft opgehoopt besteden aan een veilige overwintering.
Het traditionele dieet van de beer is overwegend plantaardig voedsel: paddenstoelen, bessen, kruiden en vis. Dit alles is echter afwezig of ontoegankelijk in de winter (vis ligt onder een dikke laag ijs en kruiden en wortels verschijnen alleen in de zomer). Tegelijkertijd neemt het energieverbruik van een wakker dier toe door de zeer lage temperatuur. Daarom is dierlijk voedsel alleen niet genoeg om een bruine beer te voeden. Het ontwaakte hongerige roofdier zal door de buurt dwalen op zoek naar voedsel, vee aanvallen, agressie tonen tegen mensen, uitgaan naar menselijke huisvesting.
Slapeloze beren worden "cranks" genoemd. Dergelijke dieren verzwakken snel, verliezen gewicht en overleven misschien niet eens tot de lente, vooral als het jonge, onvolwassen beren zijn. Er zijn echter momenten waarop een beer, nadat hij wakker is geworden, een ander hol voor zichzelf bouwt en veilig op de lente wacht, maar als hij dicht bij de lente werd gewekt (in 1 maand), dan wordt het hol door hem nogal voorwaardelijk gekozen en vaak zo een verzwakte en "onbedekte" beer wordt opnieuw een gemakkelijke prooi voor wilde dieren en jagers. Als je een drachtige beer in de winter stoort, hebben te vroeg geboren welpen alle kans om niet te overleven tot de lente.
