Een van de beroemdste vertegenwoordigers van de dierenwereld in Rusland is de bruine beer. Weinig gewone mensen zagen hem in het wild, maar desalniettemin is informatie over zijn gewoonten vrij wijdverbreid via populaire literatuur en televisieprogramma's. En een van de vragen die een persoon die geïnteresseerd is in het gedrag van beren kan hebben, is waarom zuigen ze aan hun poten?
Het gedrag van een beer wordt, net als elk ander dier, in de eerste plaats bepaald door zijn leefgebied. Met name de bruine beer leeft in een nogal ruw continentaal en sterk continentaal klimaat, wat hem in de winter problemen geeft bij het vinden van voedsel. Daarom heeft de natuur in de loop van de tijd een mechanisme gecreëerd dat de beer helpt de hongerige tijd te overleven - dit is winterslaap. In de herfst verzamelt het wilde dier onderhuids vet met behulp van verhoogde voeding en vindt vervolgens een geschikte plek om te overwinteren.
Winterslaap kan niet worden gelijkgesteld met gewone slaap. Op dit moment bevindt de beer zich in een soort halve slaap. En juist naar deze periode verwijst het populaire gerucht het zogenaamde "pootzuigen". Dit fenomeen wordt verklaard door het feit dat de beer er zogenaamd voedingsstoffen uit zuigt.
Moderne geleerden hebben dergelijke opvattingen weerlegd. Desalniettemin hebben geruchten dat de beer in de winter aan zijn poot zuigt, een reële basis. Het feit is dat dit type dier in het koude seizoen een soort "vervelling" ondergaat - de bovenste huidlaag op de zolen van de poten sterft af om te worden vervangen door een nieuwe. Dit maakt de beer ongemakkelijk en likt aan zijn poten, wat jeuk verlicht en dode huidcellen verwijdert. De jagers van vroeger hadden dit proces kunnen verwarren met pootzuigen.
In feite kan het idee dat een beer op een poot zuigt, worden weerlegd zonder wetenschappelijke observatie, gewoon door gezond verstand te gebruiken. Een dier kan zich zo immers niet van voedsel voorzien.
Niettemin kunnen zeer kleine welpen, die nog steeds vergelijkbare reflexen hebben, hun poten zuigen. Ze doen het in hun slaap. Net als menselijke baby's kalmeren welpen zichzelf op deze manier. In sommige gevallen, bijvoorbeeld als een beer door mensen wordt gevoed, compenseert het op deze manier het gebrek aan contact met de moeder-beer.
