De groene sprinkhaan is zelfs bekend bij kleine kinderen, voor wie hun ouders een beroemd lied over dit insect zingen. Zelfs niet elke volwassene zal het echter onderscheiden van sprinkhanen die erop lijken. En het verschil daartussen is enorm.
Beschrijving van de sprinkhaan
De sprinkhaan behoort tot de onderorde Longwhiskers en de familie van True Grasshoppers. De naam van dit insect is direct gerelateerd aan het getjilp, dat doet denken aan het geluid van een hamer die op een aambeeld slaat. De sprinkhaan is een roofdier, zijn beet gaat gepaard met vrij onaangename sensaties. Het voedt zich met verschillende kleine dieren, sommige bloemen en fruit. Voor mensen is het meer een vriend dan een vijand, omdat het fytofage insecten vernietigt.
De kop van de sprinkhaan is mobiel, de kaken zijn smal en extreem scherp, de kleine snuit heeft een roofzuchtige en kwaadaardige uitdrukking. De buik is niet lang, maar enorm. De snorharen van de sprinkhaan zijn lang, ze zijn van groot belang in zijn leven. Met hun hulp oriënteert het insect zich in de ruimte en tast naar zijn prooi.
De achterpoten van de sprinkhaan zijn vrij lang. Dankzij hen beweegt hij, duwt hij af wanneer hij zijn slachtoffer aanvalt. De voorpoten helpen om de takken vast te pakken bij het bewegen door de bomen. Daarnaast zijn ze betrokken bij het vangen van prooien.
De vrouwelijke sprinkhaan heeft een zwaardachtige legboor achter. Met zijn hulp leggen insecten hun eieren op verschillende afgelegen plaatsen (onder de schors van bomen, in de stengels van planten, enz.).
Sprinkhanen zijn het meest actief in het donker. Ze kunnen zich op de takken van struiken en bomen bevinden. Ze proberen de dag ergens op een afgelegen plek door te brengen, terwijl ze zich in groten getale verzamelen. 'S Nachts kunnen ze met licht door het raam vliegen.
Sprinkhaan beschrijving
De sprinkhaan behoort tot de Kortgebonden, van de familie Filare. Wijs schadelijke sprinkhanen en onschadelijk merrieveulen toe. Plantenetende insecten kunnen grote schade aanrichten aan landbouwgrond.
De sprinkhaan heeft een zittende kop. De uitdrukking van de snuit is dof, de kaak is krachtig. Uiterlijk stralen sprinkhanen kalmte en gebrek aan agressie uit. Het heeft een lange, langwerpige buik. De snorharen van sprinkhanen zijn korter dan die van een sprinkhaan. Naast de decoratieve functie hebben ze geen enkele semantische betekenis.
De voorpoten van de sprinkhaan zijn niet zo sterk als die van de sprinkhaan. Hun primaire taak is het creëren van draagvlak bij het verhuizen. De achterpoten zijn weer korter, maar ze stellen het insect in staat om over vrij lange afstanden te springen.
De sprinkhaan heeft geen legboor. Daarom vindt het leggen van eieren plaats in de grond.
Sprinkhanen verplaatsen zich het liefst overdag. Het is te zien op de grond of in het gras. Vaak bevinden ze zich in hele koppels.
De belangrijkste verschillen tussen een sprinkhaan en een sprinkhaan zijn dus als volgt:
1. Sprinkhaan is een vertegenwoordiger van de onderfamilie met lange staart, de echte sprinkhaan-familie, de sprinkhaan - de onderfamilie met korte tenen, de familie Filare.
2. De sprinkhaan is een roofdier, de sprinkhaan is een herbivoor insect.
3. Sprinkhanen zijn gunstig voor de mens, sprinkhanen zijn schadelijk.
4. De grootste activiteit van sprinkhanen 's nachts, sprinkhanen - overdag.
5. De sprinkhaan heeft een meer langwerpige buik dan de sprinkhaan, maar de snorharen en poten zijn korter.
6. Sprinkhanen hebben een legboor, met behulp waarvan ze eieren leggen op afgelegen plaatsen, bij sprinkhanen is het afwezig, daarom worden eieren direct in de grond gelegd.
Door deze criteria wordt het veel gemakkelijker om onderscheid te maken tussen twee verschillende insecten.
