Australië is een geweldig continent. Er zijn veel dingen die ongebruikelijk zijn voor de bewoners van het noordelijk halfrond: naar het zuiden wordt het kouder en naar het noorden warmer. Maar het belangrijkste "visitekaartje" van Australië zijn buideldieren.
De oude Romeinen hadden gelijk toen ze zeiden dat 'alles uit het ei komt'. Het verschil tussen ovipaar en levendbarende dieren, waaronder zoogdieren, is alleen dat bij levendbarende het ei in het lichaam van de moeder blijft totdat er een kalf uit komt (de foetale blaas van zoogdieren is de transformatie van het ei).
Bij hogere dieren duurt de intra-uteriene ontwikkeling vrij lang, de toevoer van voedingsstoffen in de dooierzak is niet genoeg voor deze tijd, dus de foetus krijgt voeding uit het bloed van de moeder via de placenta. Maar de placenta verscheen niet meteen.
In het begin bevond de foetus zich gewoon in het lichaam van de moeder en had er geen verband mee. Onder deze omstandigheden moeten baby's geboren worden wanneer de voedingsstoffen opraken en ze onvolwassen worden geboren, nog niet helemaal klaar voor buitenbaarmoederlijk leven. Daarom was een tussenfase nodig - het verblijf van het kalf in de buidel.
Buideldieren vertegenwoordigen dus een tussenliggende evolutionaire link tussen ovipaar en placenta.
Het lot van de buideldieren
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, worden buideldieren niet alleen in Australië gevonden. Opossums van ratten leven in Peru, Chili, Colombia, Venezuela en Ecuador. Amerikaanse buidelratten leven in Canada, de VS, Argentinië en de Kleine Antillen. Maar deze soorten kunnen "de overblijfselen van de vroegere luxe" worden genoemd in vergelijking met het koninkrijk van de buideldieren dat in het Mesozoïcum kon worden waargenomen.
Australië was toen door een landengte of door een keten van eilanden verbonden met Zuidoost-Azië, waardoor buideldieren zich daarheen konden verplaatsen.
Maar nu hebben de buideldieren concurrenten in het aangezicht van placentale dieren. Hun welpen werden volwassener geboren, ze hadden een betere overlevingskans, dus de buideldieren verloren het evolutionaire ras, de placenta's verdreven ze op de meeste continenten.
Tegen die tijd waren de contouren van de continenten al veranderd, de "verbinding" tussen Australië en Azië was verdwenen. Australië was geïsoleerd en de placentale dieren kwamen daar niet. Door de afwezigheid van concurrenten konden buideldieren in vrede bestaan en evolueren. Australië is een "heiligdom" voor buideldieren geworden.
alternatieve evolutie
Het "experiment", dat door de natuur zelf in Australië is opgezet, bewijst op overtuigende wijze de onveranderlijkheid van de evolutiewetten. Australische "alternatieve evolutie" gaf geboorte aan bijna dezelfde soorten zoogdieren als de evolutie van placenta's op andere continenten: buidelwolven, buidelmiereneters, vliegende eekhoorns, koalabuideldieren, buidelmol, zeer vergelijkbaar met de Afrikaanse goudmol.
Slechts één orde werd niet gegenereerd door de Australische evolutie van buideldieren - de orde van primaten. Je kunt alleen maar raden hoe de menselijke geschiedenis eruit zou zien als er in Australië een "alternatieve mensheid" - buideldieren - zou ontstaan.
