De intensiteit van de voortplanting van veel soorten wilde dieren hangt af van hun inherente vruchtbaarheid, die wordt beperkt door ongunstige bestaansvoorwaarden in de natuur. Menselijke activiteiten kunnen bijdragen aan een toename van het aantal dieren, of juist hun uitsterven veroorzaken.
instructies:
Stap 1
Het aantal wilde dieren hangt voornamelijk af van de toestand van het milieu waarin ze leven, wat kan leiden tot een afname van de vruchtbaarheid en een toename van de sterfte van dieren. Tot nu toe is er geen volledige theoretische onderbouwing van het mechanisme van regulering van het aantal wilde dieren, maar wetenschappers denken dat het in mindere mate afhangt van de vruchtbaarheid van individuen. Ondanks de periodieke ups en downs in de geboorte- en sterftecijfers van dieren in het wild, blijft het aantal op lange termijn redelijk in evenwicht.
Stap 2
Tijdelijke omstandigheden van de natuurlijke omgeving beïnvloeden de verandering in de vruchtbaarheid van dieren, die werd gevormd in het evolutionaire proces van aanpassing van verschillende soorten aan omgevingsomstandigheden. De voortplanting van individuen neemt af wanneer de dichtheid van de populatie van een bepaalde soort toeneemt (waardoor de hoeveelheid voedsel afneemt en de sterfte van jonge dieren toeneemt), de leefomstandigheden verslechteren. Natuurrampen (droogte, overstromingen, enz.), overmatige uitroeiing verminderen het aantal dieren sterk, maar kunnen onder gunstige omstandigheden vrij snel herstellen. Beren, herten, elanden, reeën en vinpotigen worden gekenmerkt door een lage vruchtbaarheid, terwijl wolven, eekhoorns en vossen worden gekenmerkt door een hoge vruchtbaarheid.
Stap 3
In het wild is de levensduur van dieren de helft van het maximum. Grote soorten worden meestal als honderdjarigen beschouwd. Het aantal dieren wordt sterk beïnvloed door vele factoren, waaronder de belangrijkste redenen voor de afname van het aantal de beschikbaarheid van voedselbronnen (overvloed aan calorierijk voedsel en water, voedselbeschikbaarheid), klimatologische factoren (bijvoorbeeld, lage temperatuur), dood door roofdieren en epidemieën, migraties naar gebieden die ongunstig zijn voor het bestaan van individuen.
Stap 4
In het dierenrijk zijn er zeldzame diersoorten, waaronder olifanten, neushoorns, luipaarden, tijgers, leeuwen. Maar er zijn bijvoorbeeld ook wolven, die zeer talrijk zijn, ondanks de maatregelen die zijn genomen om ze te bestrijden.
Stap 5
Het aantal wilde dieren is sterk afhankelijk van de activiteiten van mensen. U kunt bijvoorbeeld het aantal hoofdwilddieren vergroten door de jacht te verbieden of te beperken. Ook kunstmatige vestiging en bescherming van bedreigde diersoorten dragen bij aan de groei van het aantal dieren.
Stap 6
Om de dynamiek van het aantal en de samenstelling van wilde dieren in kaart te brengen, voeren wetenschappers biologische monitoring uit, waardoor ook rekening kan worden gehouden met het aantal wilddieren. Deze vorm van boekhouden helpt om snel passende maatregelen te nemen.
