Tijgers, grote katten genoemd, zijn de grootste carnivoren. In termen van hun grootte en lichaamsgewicht zijn ze de tweede alleen voor olifanten. Eerder telden wetenschappers veel meer variëteiten van deze dieren dan ze vandaag hebben overleefd. De meest talrijke onder de klasse van tijgers is de Bengaalse groep.
Habitat
Gestreepte katten behoren tot het Aziatische ras. Nu zijn er 6 overlevende ondersoorten van de tijger. Sinds de oudheid hebben deze roofdieren bijna alle continenten van de wereld bewoond. Tijgers leefden in Rusland, met name in sommige regio's van het Verre Oosten, in de Volksrepubliek China, India en Indonesië, evenals in Zuidoost-Azië. Nu, met de afname van het aantal tijgers, is ook hun verspreidingsgebied veranderd.
Tijgers belanden vaak in gevangenschap als huisdier in dierentuinen, nationale parken en reservaten. Tegenwoordig leven in totaal 13.000 van deze roofdieren in gevangenschap over de hele wereld.
Tijgers kiezen hun leefgebied in de wilde, natte oerwouden, moerassige gebieden met een overvloed aan struikgewas. De felle kleur helpt de tijger zich te verbergen tussen struikgewas en stenen om prooien op te sporen. In de dichte begroeiing van de jungle en de Ganges-delta wordt de tijger bijna onzichtbaar voor de omringende dieren.
Een woonplaats kiezen
Hij kiest de habitat op basis van de hoeveelheid potentiële prooien, na de migratie van "voedsel" kan de tijger enkele honderden kilometers van de roekenkolonie gaan.
Tijgers gedijen ook goed in bergachtige gebieden met uitgestrekte bossen en rivieren. Sommige groepen van deze vleesetende katten smullen van vissen en alligators, die ze uit waterlichamen vangen.
Elke tijger markeert zijn jacht- en verblijfsgebied.
Hoog in de bergen zijn tijgers zeldzaam, meestal klimmen ze daar alleen op zoek naar een prooi in het koude seizoen. Het is vermeldenswaard dat vorst en kou deze roofdieren niet bang maken, omdat ze door hun dikke huid en dikke vacht niet kunnen bevriezen, ze lang in de sneeuw kunnen liggen.
Gedwongen migratie van tijgers
Kleine groepen tijgers komen voor in Noord-Korea, sommige rassen komen voor in Azië. En eerder bewoonden ze voornamelijk Centraal-Azië, evenals Turkije en de Kaukasus, roofdieren vestigden zich gewillig langs het Balkhash-meer en langs de oevers van de Kaspische en Japanse zeeën. Struikgewas van sleepboten diende hen als een uitstekend toevluchtsoord. Dieren kunnen lange tijd niet zonder water, dus de nabijheid van het reservoir is belangrijk voor hen.
Door het hoge riet kunnen de dieren rechtop staan tijdens het jagen. Dit is erg handig omdat ze niet hoeven te kruipen en te sluipen. Door concentratie van aandacht kunnen ze razendsnel een sprong maken en hun prooi van achter de struiken inhalen. Stropers en de ontwikkeling van wegennetwerken in deze regio's hebben de tijgers echter gedwongen naar elders te verhuizen.
