In de zomer zit het bos vol mieren die heen en weer rennen. Ze maken reserves om succesvol te overwinteren en te overleven tot de lente. Weinigen zagen wat er midden in de winter in de mierenhoop gebeurde. De bewoners raken in een toestand van schijndood en veranderen een deel van hun lichaam in glycerine.
instructies:
Stap 1
Mensen die thuis mieren kweken in speciale glazen apparaten, hebben gemerkt dat, ongeacht de omgevingstemperatuur, in de herfst tegelijkertijd het leven van mieren verandert. Hetzelfde gebeurt in de natuur. Insecten maken zich stilaan klaar voor de winter. De baarmoeder stopt met het leggen van eieren en werkmieren zijn vooral actief in het absorberen van de afscheidingen van bladluizen. Ze bevatten suiker, die in het lichaam van de mier wordt omgezet in glycerine. Zijn aandeel in het totale gewicht kan oplopen tot 30%. Dit is hoe insecten zichzelf behouden, omdat vette glycerine voorkomt dat hun lichaam in ijs verandert.
Stap 2
Vervolgens sluiten de mieren de hoofduitgangen van de mierenhoop af, waardoor alleen ventilatiegaten overblijven en dalen ze af naar de diepste kamers van hun woning. De doorgangen en grotten in de mierenhoop kunnen 3-4 meter diep gaan. Hoe strenger de winter wordt verwacht, hoe verder van het oppervlak de mieren zich verschuilen. Als er in de herfst thermometers in de mierenhoop worden geïnstalleerd, zullen ze aantonen dat in sommige kamers de temperatuur daalt tot -30, terwijl deze in andere kamers op een niveau van -1,5 tot -2 graden blijft.
Stap 3
Afhankelijk van de soort overwinteren larven en gevleugelde individuen soms met werkmieren en een koningin. Dus insecten garanderen zichzelf de voortzetting van het geslacht. Gevleugelde mieren zullen de tijd hebben om de mierenhoop te verlaten en onmiddellijk een nieuwe te vestigen met het begin van de hitte, en de larven zullen snel nieuwe generaties werkmieren en mannetjes geven.
Stap 4
Als je in de winter een mierenhoop opgraaft, kun je zien dat insecten niet alleen slapen, maar in een vertraagde toestand verkeren. Ze zijn niet in staat een grensovertreder aan te vallen, maar laten instinctief zuur los en zwaaien met hun kaken.
