Hondsdolheid is een gevaarlijke virale ziekte die wordt overgedragen via speeksel wanneer het wordt gebeten door zieke dieren. Hondsdolheid komt vrij veel voor bij honden. Ze zijn in de regel besmet door wilde dieren of door hun familieleden-dragers. De incubatietijd duurt 3-6 weken, waarna de ziekte zich begint te manifesteren.
instructies:
Stap 1
Maak onderscheid tussen gewelddadige en stille manifestaties van de ziekte. In het eerste geval ondergaat het gedrag van het dier grote veranderingen. De hond wordt lethargisch en apathisch, zijn eetlust verdwijnt. Het dier weigert commando's te gehoorzamen, zoekt zich te verstoppen op een rustige plek beschermd tegen licht.
Stap 2
Soms wordt een zieke hond dwangmatig aanhankelijk. Ze zoekt voortdurend de aandacht van de eigenaar, likt zijn gezicht en handen (wat extreem gevaarlijk is, want als speeksel op een beschadigde huid komt, kan er een infectie optreden). Dan wordt dit gedrag vervangen door angst: het dier wordt angstig, blaft constant, luistert naar iets, wordt bang.
Stap 3
Ook de eetgewoonten van de hond veranderen. Samen met de weigering om te eten, kan het huisdier oneetbare items inslikken. Een kenmerkend symptoom van hondsdolheid zijn spasmen van de keelspieren, waardoor het dier geen water kan doorslikken.
Stap 4
In de toekomst begint een gekke hond agressie te vertonen tegenover mensen (inclusief de eigenaar), maar ook tegenover andere dieren. Op dit moment is de hond actief aan het kwijlen en het geblaf wordt hees en verandert in een gehuil. Woede maakt plaats voor apathie wanneer een uitgeput dier roerloos ligt.
Stap 5
In het laatste stadium sluit de onderkaak niet in het dier, verlamming ontwikkelt zich eerst van de achterpoten en vervolgens van het hele lichaam. Als gevolg hiervan verlamt het het hart en de luchtwegen en sterft het dier.
Stap 6
Bij een rustige vorm van hondsdolheid vertoont de hond geen agressie. Ze wordt aanhankelijk, verlaat de eigenaar niet, probeert hem te likken. Dan verandert de ziekte ook in verlamming. Ook kunnen de symptomen van hondsdolheid atypisch zijn, gemanifesteerd in de vorm van braken of bloederige diarree.
