In de zeeën en oceanen zijn er wezens met verbazingwekkende en verbazingwekkende vermogens om elektriciteit op te wekken. Een van die wezens is de elektrische straal.
Hoe wekken pijlstaartroggen elektriciteit op?
Allemaal dankzij de speciale elektrische organen in deze wezens. Ze zijn ontstaan in zowel zoetwater- als zeevissen. Het is bekend dat sommige van hun fossiele voorouders dezelfde organen hadden. Moderne ichtyologie heeft meer dan 300 soorten verschillende vissen met elektrische organen. Deze organen zijn gemodificeerde spieren. Ze verschillen in hun locatie in bepaalde "elektrovissen". Bij pijlstaartroggen zijn het bijvoorbeeld niervormige formaties.
In eenvoudige bewoordingen zijn de elektrische orgels van pijlstaartroggen een soort minigeneratoren die een zeer behoorlijke stroomlading genereren. Deze lading is voldoende om niet alleen een vis, maar ook een persoon te immobiliseren! Er zijn experts die beweren dat hellingen 300 volt per keer kunnen genereren. De elektrische organen bevinden zich in de dorsale en abdominale delen van het lichaam van deze "elektrische vis". Ze kunnen worden vergeleken met een galvanische of elektrische batterij.
Elk van deze orgels bestaat uit talrijke elektrische platen die tot kolommen zijn samengevoegd. Dit zijn gemodificeerde zenuw-, spier- en kliercellen. Er ontstaat een potentiaalverschil tussen hun membranen. De elektrische organen worden geïnnerveerd door speciale takken van de glossofaryngeale, gezichts- en vaguszenuwen, die op hun beurt de elektronegatieve kant van de bovengenoemde platen benaderen.
Wanneer wekken pijlstaartroggen elektriciteit op?
Deze wezens gebruiken hun unieke elektrogene eigenschappen in twee gevallen: als ze worden bedreigd door enig gevaar, of tijdens de jacht (op zoek naar een prooi). Vreemd genoeg hebben de pijlstaartroggen zelf geen last van de elektrische ontlading die ze afgeven. Dit komt door de speciale "isolatie" die Moeder Natuur hen heeft toegekend. Trouwens, niet alleen elektrische stralen hebben elektrogene eigenschappen, maar ook enkele van hun andere typen die niet tot de elektrische familie behoren: de organen van deze wezens bevinden zich alleen op de staart.
De vissers die de onvoorzichtigheid hadden om de volle kracht van de impact van deze "elektrische vis" te voelen, bleven uiterst ongelukkig. Volgens hen gaat een elektrische schok van een elektrische pijlstaartrog gepaard met langdurige slaperigheid, trillen in de benen, verlies van gevoeligheid en gevoelloosheid van de bovenste ledematen.
Het is merkwaardig dat zo'n verbazingwekkende elektrogene eigenschap van deze wezens met succes werd uitgebuit in het oude Griekenland. De Grieken gebruikten deze prachtige vissen voor pijnverlichting tijdens elke chirurgische ingreep of tijdens de bevalling.
