De gierschildpad (Macrochelys temminckii) is inheems in de zoetwaterwateren van Noord-Amerika. In het wild zijn de populaties te vinden in de zuidoostelijke staten van de Verenigde Staten: Alabama, Arkansas, Florida, Georgia, Illinois, Indiana, Iowa, Kansas, Kentucky, Louisiana, Mississippi, Missouri, Oklahoma, Tennessee en Texas.
Habitat en levensstijl
De gierschildpad leeft in de grote rivieren van het bekken van de Golf van Mexico. Zoals Mississippi en Missouri. En ook in hun zijrivieren, meren, moerassen en kanalen die ermee verbonden zijn. Volwassen schildpadden geven de voorkeur aan diepe plaatsen. Welpen kunnen in ondiepe wateren leven.
Gierschildpadden brengen het grootste deel van hun tijd in het water door. Alleen vrouwtjes komen ver op het land tijdens de broedperiode. Schildpadden kunnen 40-50 minuten onder water blijven zonder naar de lucht te komen.
Gierschildpadden zijn vleeseters. Hun dieet is gebaseerd op vis, schaaldieren en andere schildpadden. Ze eten ook kikkers, slangen, slakken, wormen, schaaldieren, insecten en waterplanten. Ze kunnen eten van middelgrote knaagdieren: nutria, eekhoorns, muskusratten en anderen.
Deze schildpadden minachten ook geen aas. Spelen een belangrijke rol in zoetwaterecosystemen. Ze voeren de missie uit van schoonmakers, "bewakers van rivieren en meren".
Schildpadden jagen, meestal 's nachts. Ze kunnen het echter overdag doen. Inderdaad, op een zeer originele manier. De schildpad ligt op de bodem, opent zijn mond en beweegt zijn tong, vergelijkbaar met een worm. Het verleide slachtoffer zwemt zelf haar mond in.
Interessante feiten
De Latijnse naam voor de gierschildpad is Macrochelys temminckii. Het is zo genoemd ter ere van de Nederlandse aristocraat en zoöloog Coenraad Jacob Temminck, de initiatiefnemer en eerste directeur van het Natuurhistorisch Museum in Leiden.
Macrochelys temminckii is de grootste van de zoetwaterschildpadden. Volwassen schildpadden wegen tussen de 68 en 80 kilogram. De lengte van hun schaal is van 40,4 tot 80,8 centimeter. Mannetjes zijn meestal groter dan vrouwtjes.
Sommige exemplaren bereiken veel grotere afmetingen. In 1937 werd een niet-geverifieerde gierschildpad gevangen in Kansas, met een gewicht van 183 kg (403 lb). Het is bekend dat een 16-jarige reus met een gewicht van 113 kg (249 lb) in het Shedd Aquarium in Chicago woonde. In 1999 werd hij, als onderdeel van een fokprogramma, overgebracht naar een aquarium in Tennessee, waar hij spoedig stierf. Een andere reus, met een gewicht van 107 kg (236 lb), werd bewaard in Brookfield Zoo in de buitenwijken van Chicago.
De levensduur van gierenschildpadden is niet precies bekend. Er wordt aangenomen dat ze tot 200 jaar kunnen leven. Een waarschijnlijker cijfer is tussen de 80 en 120 jaar. In gevangenschap leven ze meestal 20 tot 70 jaar.
